Eş, nişanlı, sözlü veya sevgilinin vefatı hakkında...

Mikasa Ackerman · 27 Mart 2023

Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.

keninbarbiesi · 27 Mart 2023

24agustos .!.:
Sence oldu mu bu söylediğin?

Ben aşık olduğum kişi eş nişanlı ölüm nedeniyle kaybetmedim.En yakınım annem öldü.İlk sene şok oluyor bir sene üzülüyorsun.Ve zamanla üzülmeye devam ama kabulleniyorsun zor gele gele.

keninbarbiesi · 27 Mart 2023

Pamukannesi83 .!.:
Esini sevmeyenler icin realist bir süre. O sirada yeni proje üyesine bakilir.

Sen bak.Ben hiç kimseyi kaybetmedim.Esi ölür ölmez evlenen çok insan var.Hemde unutmadan eşini.Ama hayat şartları yalnızlık önce insanlar yerine koyun kendinizi.

keninbarbiesi · 27 Mart 2023

RUJLU KIZ .!.:
Başınız sağolsun. Benim 21 yıllık eşim 52 gün önce vefat etti.Bu acıyı yaşamayan anlayamaz çok zor anlaması. İleri yaşta Anne baba kaybı gibi değil ,eş kaybı çok zor ,birde birbirinize çok bağlı bir çiftseniz daha da zor.İçimde hep bir gözyaşı bombası var sanki ,biri onunla ilgili bir şey söylese yada sorsa bırakıyorum gözyaşlarımı hemen tutamıyorum zaten .2 tane kızımla kalakaldım.Allah sabır versin sizede. Ne desem boş yaşadığımız acılarda hayatın bir parçası.

Allah rahmet eylesin.Mekani cennet olsun.

Barta kulesi · 27 Mart 2023

İlkokul arkadaşım nişanlıyken şehit oldu, senesi dolunca nişanslı başkasıyla evlendi.
Eşini kaybeden yakınlarım var, seneler geçti evlenmeyi bırak başkasıyla bile görüşmediler.

Bence kişiye,sevgiye,bağlılığa göre değişir bu durum.. başınız sağ olsun

Turunc chemist · 27 Mart 2023

nuranka .!.:
Ben aşık olduğum kişi eş nişanlı ölüm nedeniyle kaybetmedim.En yakınım annem öldü.İlk sene şok oluyor bir sene üzülüyorsun.Ve zamanla üzülmeye devam ama kabulleniyorsun zor gele gele.

Benim eşiminde annesi öldü. Ne söylediğin gibi kabullendi, ne de birşeylere devam etti. Hala durmadan ağlar annesi için.
İnsanların acılarla başa çıkma şekli farklıdır.

Pamukannesi83 · 27 Mart 2023

nuranka .!.:
Sen bak.Ben hiç kimseyi kaybetmedim.Esi ölür ölmez evlenen çok insan var.Hemde unutmadan eşini.Ama hayat şartları yalnızlık önce insanlar yerine koyun kendinizi.

Ben kendimi zaten insanlarin yerinw koyuyorum..esleri ölür ölmez evlenenler sizce eslerini seviyormuydu? Daha esi kanserle savasirken ikinci es derdine düsen erkek sizce seviyor mu? Sevmiyor. Esi ölür ölmez evlenenler sadece düzen derdinde. Maddi imkani olmayip evlenmek zorunda kalani da taniyorum. Ama o bile esine saygisindan ilk calisip kendini gecindirmeye calisti. Cocuklari sahip ciksaydi yine evlenmezdi. Yaslilar olsa durum belki farkli, ama gerisi yukarda dedigim gibi.

TheQueeninthenorth · 27 Mart 2023

Yasamayan bilemez. Allah kimseye de yaşatmasın tabii. Kimse için bir standardı olamaz bunun.kiminin yasi yillarca sürer kiminin haftalarca. Kimi hayatına başkasını alamaz hiç kimi kısa süre sonra alir. Doğru yanlış diye bir şey olduğunu da düşünmüyorum. Her ilişki kendine özeldir. Herkesin kayıp acisiyla basa çıkma gücü de farklidir

gulendam_34 · 27 Mart 2023

Mikasa Ackerman başınız sağolsun
konunuza en kısa sürede cevap verin ama olur mu?
merak ettik üzüldük..

arkadaşların da dediği gibi kişiden kişiye değişiyor yas ve hayata adapte olma süreci

Polymnia · 27 Mart 2023

Bu bence çok kişisel bir süreç. Herkesin acıyı yaşayış biçimi ya da bununla baş ediş biçimi farklı. Kimisi psikolojik olarak diplerde yaşamaya daha uygun oluyor kimisi vurdumduymaz oluyor. Arkadaşım 4 yıl oldu erkek arkadaşını kaybedeli henüz kimseden hoşlanmadı bile, yapamıyorum o gözle kimseye bakamıyorum diyor. Üzülüyorum kendisi adına ama acısına saygı da duyuyorum. Karşı komşumuz 4 çocuğunun babasını kaybettikten sonra 3 yıl yerde yattı. Yer yatağında falan değil baya salonda halının üstünde yerde, çocukları çok kızıyordu. Üstünden kaç yıl geçti bilmem hala siyah giyinir, yüzünde hayat enerjisi yok. Ancak eşinin ölümü de hazin olmuştu hazırlıksız ölümler daha yıpratıyor insanı. Kimisi de var 40 yıllık eşi ölünce 6 ay içinde evleniyor.

Ama eğer acı size ağır geliyorsa bence psikolojik destek alabilirsiniz. Elbette yas tutacağız sevdiklerimizin arkasından hayatlarımıza devam etsek de acıları hep içimizde kalacak ama bir yerden sonra da bizi seven diğer insanlar için de hayatımıza konsantre olmamız en azından yoğun depresyon halinden çıkmamız gerek diye düşünüyorum. Dedem vefat edince çok aşırı zayıflamıştım aylarca hiçbir şey yiyemedim desem yeridir, ağzıma ne götürsem midem bulanıyordu. Ama annemi çok fazla üzdüğümü farkettim ve dedem yaşasaydı beni öyle görseydi çok üzülürdü. 1 yıla yakın böyle sürdü gitti sonra hafif hafif toparlanmaya başladım.

Polymnia · 27 Mart 2023

24agustos .!.:
Benim eşiminde annesi öldü. Ne söylediğin gibi kabullendi, ne de birşeylere devam etti. Hala durmadan ağlar annesi için.
İnsanların acılarla başa çıkma şekli farklıdır.

Üyenin bahsettiği durumun yoğun depresyon hali olduğunu düşünüyorum. Yani bir yerden sonra acı hep diri olsa da hayat devam ediyor demek istemiş olabilir belki.

ATTRAENTE · 27 Mart 2023

RUJLU KIZ .!.:
Başınız sağolsun. Benim 21 yıllık eşim 52 gün önce vefat etti.Bu acıyı yaşamayan anlayamaz çok zor anlaması. İleri yaşta Anne baba kaybı gibi değil ,eş kaybı çok zor ,birde birbirinize çok bağlı bir çiftseniz daha da zor.İçimde hep bir gözyaşı bombası var sanki ,biri onunla ilgili bir şey söylese yada sorsa bırakıyorum gözyaşlarımı hemen tutamıyorum zaten .2 tane kızımla kalakaldım.Allah sabır versin sizede. Ne desem boş yaşadığımız acılarda hayatın bir parçası.

Rabbim güç kuvvet, yüreğinize ferahlık versin... unutmak mümkün değildir ama kalbinizle gülümsediğiniz günler nasip etsin Allahım

Turunc chemist · 27 Mart 2023

Polymnia .!.:
Üyenin bahsettiği durumun yoğun depresyon hali olduğunu düşünüyorum. Yani bir yerden sonra acı hep diri olsa da hayat devam ediyor demek istemiş olabilir belki.

İlk yorumunu okudun mu

Cikolataparcacigi · 27 Mart 2023

20 yasinda sevdigini kaybedenle 50 yasinda kaybeden bir degil tabi ki. genc yasta sevdigini kaybedip de tekrar birini sevmeyen cok azdir bence
bir de en buyuk aci evlat acisidir derler bilirsiniz. ona bile alisiyor insan yoksa hayat yasanmaz olurdu

duruguzel · 27 Mart 2023

Yaşınız kaç? Çocuğunuz var mı? Bunlara da bağlı.
Geçen senelerde sosyeteden bir kızın uçağı düşmüştü. Bekarlığa veda partisi yapmaya gitmişlerdi Dubai’ye. Dönüşte kendilerine ait uçakta arkadaşlarıyla öldü. Müstakbel eşi yakın zamanda başkasıyla evlendi.
Geride kalan ömür boyu yas tutamıyor. Bir müddet sonra hayata yeniden dönmek istiyor. Ama yaşanmışlıklar çoksa, belli yaştan sonra anılarla yetiniyor.

Polymnia · 27 Mart 2023

24agustos .!.:
İlk yorumunu okudun mu

Evet okudum. İlk yorumdan bahsettim zaten ben de. 1-2 yıl dediği dönemin ağır bir depresyon halini kastederek söylediğini düşündüm. Sonrası için mecbur bir kabullenişe geçip yaşıyor insan acısı içinde olsa da. Çalışıyor da, yiyip içiyor da, hayata da karışıyor. Yani acın geçmez ama yoluna mecburen devam edersin demek istediğini düşündüm. Yani 1-2 yıl sonra vur patlasın çal oynasın, 1 yıl yeter gidip evlenebilirsin anlamında bir cümle kurmak istediğine inanmak istemedim açıkçası.

Turunc chemist · 27 Mart 2023

Polymnia .!.:
Evet okudum. İlk yorumdan bahsettim zaten ben de. 1-2 yıl dediği dönemin ağır bir depresyon halini kastederek söylediğini düşündüm. Sonrası için mecbur bir kabullenişe geçip yaşıyor insan acısı içinde olsa da. Çalışıyor da, yiyip içiyor da, hayata da karışıyor. Yani acın geçmez ama yoluna mecburen devam edersin demek istediğini düşündüm. Yani 1-2 yıl sonra vur patlasın çal oynasın, 1 yıl yeter gidip evlenebilirsin anlamında bir cümle kurmak istediğine inanmak istemedim açıkçası.

Bilemiyorum artık kahve pembeyi. Onun bir çok yorumunda onunla çatıştığımız için, iyi birşey söyleyeceğine inanasım gelmiyor.

Polymnia · 27 Mart 2023

24agustos .!.:
Bilemiyorum artık kahve pembeyi. Onun bir çok yorumunda onunla çatıştığımız için, iyi birşey söyleyeceğine inanasım gelmiyor.

Olabilir belki haklısınızdır, ben yorum yapan kimseyi tanımıyorum bu konudaki

alik · 27 Mart 2023

Polymnia .!.:
Bu bence çok kişisel bir süreç. Herkesin acıyı yaşayış biçimi ya da bununla baş ediş biçimi farklı. Kimisi psikolojik olarak diplerde yaşamaya daha uygun oluyor kimisi vurdumduymaz oluyor. Arkadaşım 4 yıl oldu erkek arkadaşını kaybedeli henüz kimseden hoşlanmadı bile, yapamıyorum o gözle kimseye bakamıyorum diyor. Üzülüyorum kendisi adına ama acısına saygı da duyuyorum. Karşı komşumuz 4 çocuğunun babasını kaybettikten sonra 3 yıl yerde yattı. Yer yatağında falan değil baya salonda halının üstünde yerde, çocukları çok kızıyordu. Üstünden kaç yıl geçti bilmem hala siyah giyinir, yüzünde hayat enerjisi yok. Ancak eşinin ölümü de hazin olmuştu hazırlıksız ölümler daha yıpratıyor insanı. Kimisi de var 40 yıllık eşi ölünce 6 ay içinde evleniyor.

Ama eğer acı size ağır geliyorsa bence psikolojik destek alabilirsiniz. Elbette yas tutacağız sevdiklerimizin arkasından hayatlarımıza devam etsek de acıları hep içimizde kalacak ama bir yerden sonra da bizi seven diğer insanlar için de hayatımıza konsantre olmamız en azından yoğun depresyon halinden çıkmamız gerek diye düşünüyorum. Dedem vefat edince çok aşırı zayıflamıştım aylarca hiçbir şey yiyemedim desem yeridir, ağzıma ne götürsem midem bulanıyordu. Ama annemi çok fazla üzdüğümü farkettim ve dedem yaşasaydı beni öyle görseydi çok üzülürdü. 1 yıla yakın böyle sürdü gitti sonra hafif hafif toparlanmaya başladım.

Ya çok üzüldüm, nasıl vefat etti ki adamcağız

Black Light · 27 Mart 2023

949806 .!.:
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.

Başın sağ olsun. Evet oldu 6 yıl önce kaybettim, erkek arkadaşımdı. O acıyla yaşayabileceğimi bile düşünmezdim ama geçiyormuş gerçekten, ilk aylar çok zordu daha sonra yavaş yavaş alıştım, toparlandım. Yıllar geçtikçe zaten tamamen alısıyorsun. Evet sevip evlenebilirsin ben evliyim su an, seni çok iyi anlıyorum ben de böyleydim, uykularımdan fırlıyordum nefesim kesiliyordu acıdan, zaman her şeyin ilacı inan zamanla toparlanıyorsun, birini sevmek bile istiyorsun, tabi ben 19 yaşındaydım o da 22 yaşındaydı mekanı cennet olsun çok iyi biriydi, iyiliğini, güzel kalbini hiç unutamıyorum. Herkes için aynı değil bu yas durumu tabi ama benim böyleydi. Onun vefatından 3 yıl sonra eşimle tanışıp evlenmiştim ben.

Polymnia · 28 Mart 2023

alik .!.:
Ya çok üzüldüm, nasıl vefat etti ki adamcağız

Bir sokak kavgasını ayırmaya çalışırken maalesef.

Eş, nişanlı, sözlü veya sevgilinin vefatı hakkında...

Vazgeçtim

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Çok cahilsin, keşke ölsen

Cafuné 🙏

Nirvana

Guru

inanmak yolun yarısıdır :)

Aktif Üye

Aktif Üye

ACTA EST FABULA

Cafuné 🙏

🫣

Only positive vibes 💕

Aktif Üye

Cafuné 🙏

Aktif Üye

Çünkü herkesin bir hikayesi var..

özgürlük, ama herkes için

Aktif Üye

Benzer Konular