Eş, nişanlı, sözlü veya sevgilinin vefatı hakkında...

Mikasa Ackerman

Vazgeçtim
Kayıtlı Üye
27 Mart 2023
190
338
29
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
 
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
Bu cok kisisel bir tepki ve yas sureci. Kimi hemen hayata adapte olurken kimi uzunca bir sure yas tutabilir
 
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
Allah rahmet eylesin.En fazla 1 2 sene yas tutulur.Diye düşünüyorum.
 
Bu acı gecmez ama bu acıyla yasamaya alısırsınız.
Psikolojik yonden kayıp ve yas sureci en fazla 3 yıl surmelidir. Yani oz bakimini yapamama, hayata adapte olamama, hicbir seyden mutlu olmamak seklinde olan surec 3 yili gecerse depresyon oluyor artık.
Herkesin iliskisine ve yasadiklarina gore hayata donme hizi degisir.
Esini kaybeden bir yakinim sonradan evlenmesine ragmen hala vefat eden esine aglardi.
Bildigim sey, gecmeyen ama alisilan bir acı oldugu.
Basiniz sagolsun. Yeni birini sevebilir miyim diye dusunmek icin erken olabilir. Sadece iyilesmeye odaklanin
 
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
Herkes acısını farklı boyutlarda farklı şekillerde yaşar.basiniz sagolsun
Benim kuzenim vefat etti 21 yasinda çok sevdiği aşık olduğu kiz arkadaşı vardı kızın cenazede ki hali hala gözümün önünde 10 yıl oldu bu sene ama kız 5 sene sonra evlendi barklandi sonuçta hayat devam ediyor
Sevgili olunca başkasıyla evlenilebilir ama eş olup çocuk falan olursa nasıl olur bilemiyorum Allah kimseye yaşatmasın
 
Başınız sağolsun.
Benim babam vefat etti. Hatta bugün tam 1 yıl oldu. Annem hâlâ her gün anar ve ağlar
Hayatına da devam ediyor tabii ama babamın yeri bambaşka. Annem evlenmeyi hiç düşünmüyor bu arada. Bi başka erkek fikri bile midesini bulandırıyor 🥲
Sözüm ona diyeceğim şu ki herkesin acısı kendine has. Kimi 1 ayda unutur başkasına bir şeyler hisseder. Kimi 1 ömür unutmaz 🤷🏻‍♀️
 
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
6 sene önce ablam eşini daha 1 yıllık evliyken karaciğer kanserinden kaybetti atlatması çok uzun sürdü tabi ki. 5 senelik birlikteliği vardı öncesinde ama hayatına hiç kimseyi almadı hala kalıntıları var mı derseniz tabi ki var. Mesela birinin başı ağrısın evde hemen baştan aşağı tetkikler yaptırır geriye kalan çok fazla kaybetme korkusu ve sinir hali var. Ama psikolojik destek almasını istedik kabul etmedi gitmedi gitseydi daha iyi olurdu daha çabuk atlatırdı fakat bu kişiden kişiye göre değişebiliyor. Mahallede bir komşumuz vardı eşi öldükten 1 hafta sonra yan komşusunun kızıyla evlendi mesela çocukları terk etti babasını falan. Zor bir durum başınız sağolsun allah sabırlar versin.
 
Kardeşimin sevgili bile olmadığı sadece flörtte kalan platonik aşkı vefat etti 3 ay önce. Hem de çok kötü şekilde.. Pisi pisine öldürüldü gencecik çocuk.. Arada gülüp eğlensek de birden durup dönüp"abla bir saniye bile çıkmıyor aklımdan"derdi. Hatta geçen boşluğuna gelmiş X de bayadır gözükmüyor bi arayayım diye geçirmiş içinden.

İlk defa dün mezarına ziyarete gidebildi. Sanırım yenice kabullenebilecek öldüğünü. Bunu yapmam gerekiyormuş dedi dönerken.
 
Merhabalar bu benim ilk gönderim. Yıllar önce de vardı bu sayfa hala var olduğunu görünce hem şaşırdım hem de sevindim. Etrafımda beni dinleyecek insanlar var elbet ama biliyorsunuz böyle bir konu hakkında verdikleri destek yeterli olmuyor. Kendi hikayemi anlatmadan önce sadece merak ettiklerimi sormak istiyorum. Okumak isteyen olur istemeyen olur. Sorularımı sadece kendimle kıyaslayıp hangi süreçten geçtiğimi görmek ve kendimi yalnız hissetmemek soruyorum. Ne hissettiğimi düşündüğümü bilmiyorum. Lütfen zarar verecek yorumlarda bulunmayın. Zaten harap haldeyim. Sadece daha iyi olmak istiyorum. Çünkü son sözleri sen hep gül ben senin hep mutlu olmanı istiyorum idi.

Eşini veya ilişkisi olduğu kişiyi kaybedenlerden eğer sizi rahatsız etmezse yanıt bekliyorum. Ne kadar oldu ve şimdi ne durumdasınız? Geçiyor mu ya da ne kadar geçiyor? Kendinizi iyileştirmek için neler yaptınız? Destek aldığınız yazar, kitap, kişi vb. öneriniz var mı? Olduysa başka biriyle bir yola çıkma düşüncesini ne kadar zaman sonra kabul edebildiniz? Bu yeni yolculuk acınızı dindirdi mi yoksa devamlı eski günleri mi hatırlatıyor? Gerçekten birini daha sevebildiniz mi? Bu eksiklikle ömür boyu yaşanılabilir mi?

Cevap verecek olan herkese teşekkür ederim.
Başınız sağ olsun demeye geldim. Her acının rengi başka annemi kaybettiğim de ki hissi ancak anacığını kaybeden anlar ilk gün ki gibi kalmıyor hicbir acı bunu söylemek isterim. Annem 32 yaşında dul kaldı ve evlenmemisti tercih meselesi kişi ile alakası var kendinize zaman verin ve acıyı gerçekten yaşayın sonra zaten daha sağlıklı karar verirsiniz ama bu acıyla aman mantıksız karar vermeyin
 
Başınız sağolsun. Benim 21 yıllık eşim 52 gün önce vefat etti.Bu acıyı yaşamayan anlayamaz çok zor anlaması. İleri yaşta Anne baba kaybı gibi değil ,eş kaybı çok zor ,birde birbirinize çok bağlı bir çiftseniz daha da zor.İçimde hep bir gözyaşı bombası var sanki ,biri onunla ilgili bir şey söylese yada sorsa bırakıyorum gözyaşlarımı hemen tutamıyorum zaten .2 tane kızımla kalakaldım.Allah sabır versin sizede. Ne desem boş yaşadığımız acılarda hayatın bir parçası.
 
X