Çocuk istiyorum ama istemiyorum?🥺

Benbirdost .!.:

30 küsürleri hamilelik icin tutma olasılığı düşüyor diye 2-3 tane embriyo koyuyorlar bu da zor olur hepsi tutarsa yani.

Genişletmek için tıkla...

Bana tek koydular 32 yaşında, resmi olarak da öyle bir tane konulur yazıyordu .

25de evlendim, bir süre çocuk istemedim, astım ilerledi bir süre doktorum istemedi... Yaş 30 oldu o arada. 1 sene hamile olmayınca doktora gittik, tüp bebek hariç olmaz dediler. Tatilimizi yaptık işten ücretsiz izin aldım. Şükür tüp bebekle hamile kaldım oğlum 8 yaşında...

Eşinizden emin olun, bebekte değişim oluyor illaki. Eş ailesini tanıyorsun lohusa diye saçma bir şey yaşıyorsun. Kolay değil ama güzel de, aslında tam bir delilik hali

FloppyDisk .!.:

Bana tek koydular 32 yaşında, resmi olarak da öyle bir tane konulur yazıyordu .

25de evlendim, bir süre çocuk istemedim, astım ilerledi bir süre doktorum istemedi... Yaş 30 oldu o arada. 1 sene hamile olmayınca doktora gittik, tüp bebek hariç olmaz dediler. Tatilimizi yaptık işten ücretsiz izin aldım. Şükür tüp bebekle hamile kaldım oğlum 8 yaşında...

Eşinizden emin olun, bebekte değişim oluyor illaki. Eş ailesini tanıyorsun lohusa diye saçma bir şey yaşıyorsun. Kolay değil ama güzel de, aslında tam bir delilik hali

Genişletmek için tıkla...

Sağlık sorunu yoksa evet tek olarak önce denemiş olabilirler. Banada tek koymak zorundayız yasak 2 koymak dediler. Ama buradan tanıdığım insanlar var 40 küsurlerdesin garanti olsun diye 2-3 koymuş benim gittiğim aynı Dr.

Gittiğim sağlık ocağındaki hemşire de benim doktoruma benden sonra gitti onunda 30 küsürdü yaşı 2 tane koydular dedi. Ama bana yasak demişti dediğimde de benim yaştan dolayı 2 koyalım dedi demişti. Yada en başta da belirttim saglik sorunu olduğunda da fazla koyuyorlar.

Bu arada azönce çamaşır asarken aynı şeyi düşündüm kendi kendime eş çok önemli diye sonra sizin yorumunuzu gördüm.

Eş gerçekten çok önemli geceleri eşim benden daha çok ilgileniyor çocuklarla. Eşi ailesi de biraz eşinize ve size bağlı ben tepki verdiğim konularda eşimde bana destek için tepki verince sorun çıkaran olmuyor

Yaş 30 ben de böyleyim. Hatta reglim gecikti test negatif çıkınca üzüldüm demek ki istiyormuşum dedim

iyice gezin, tozun evliliginizin tadini cikarin cunku cocuk olduktan sonra cocuk size degil siz cocuga uyacak ve ona gore program yapacaksiniz. yorumlarda cocuk olduktan sonra da gezdim diyenlere bakmayin. kim bilebilir cocugunuzun kolik veya cok aglayan bir cocuk olmayacagini? pazar gunu disari ciktik ve sadece 2 saat disarda vakit gecirebildik, uyku saati, yok yemek saati vs. ustelik cocuk bir bucuk yasinda. iyice her seyin tadini cikarin sonra dusunursunuz. yani ben olsam hemen dusunmezdim.

Cocuk yapin ama yapmayın o zaman

Ben bu kadar çevrenin lafına bağlı birinin henüz çocuğa hazır olmadığını düşünürüm. Çünkü denemeye başlayınca hemen olmazsa yine laf edecekler, hadi oldu diyelim çocuğun boyu kilosuyla ilgili sürekli laf edecekler, aldığınız kararlarla ilgili laf edecekler. Çevrenin lafıyla bu kadar dert ediniyorsanız bunlar sizde ekstra stres yaratacak.

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Bende karmaşık tim aynı sizin gibi şuan hamileyim 5 aylik iyi ki diyorum

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Çocugu dogurdugumun 4. Akşamından bugüne ayaklarım şişinceye kadar gezdim,geziyorum. üstelik özel çocuk annesiyim. Şahsi aracım yokken toplu taşımayı ,yakın mesafede de bebek arabasini kullandım. Kendini yerden yere attığı da oluyor ,krize girdiği de ama sosyal hayatın bir parçası olmak zorunda. Çocuk doğunca evden cikamiyorum diyenlere hayretler içinde bakiyorum.

Çocuk doğurmak ya da dogurmamak tamamen sizin bileceğiniz bir iş bana yaşın geçiyor vs cümleleri itici geliyor. Doktora gidersiniz herhangi bir sağlık sorununuz yoksa kendinizi hazır hissettiğinizde denersiniz. Ben şahsen anne olmayı çok sevdim.

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Ben de ayni dusunceler icerisindeydim. Simdi ikizlerim var ve bu hafta 1 yasinda olacaklar.
bu noktada bir takim sorular sormasi gerekiyor bence insan kendine ve ayrica disaridaki insanlarin dusuncelerine de kulaklari tikamak lazim.
Simdi siz disaridan ne kadar sevimli cekirdek aile vs gibi seyler gorerek imreniyor olabilirsiniz ama cocuk buyutmek uzun bir maraton ve bana gore islerin rayina oturmasi icin minimum 7 sene gecmesi gerekiyor. Ilk baslarda sadece bebeklerin ihtiyacini giderme odakli ilerliyor isler ve ilk senenin neredeyse cogunu bebekle iletisim kurma bakimindan minimum. Agliyor besliyorsunuz, altini degistiriyorsunu vs. Ben 7-8. aydan sonra bu isin tadini cikarmaya basladim. Her bir ayin ayri bir zorlugu var. Uyku gerilemesi, gazi, disi, bin bir turlu sebeple gece uyanmalari.
Ikinci konu esler ilk basta oyle diyorlar ama sonrasinda galiba annelik hormonlari mi nedir cocugu kolay kolay veremiyorsunuz. Bu sebeple de her isle kendiniz ilgilenmek durumunda kaliyorsunuz. Mesela benim kocam cok ilgileniyor. Geceleri bir bebekle ben bir bebekle o ilgileniyor. O yuzden bu isin basindan beri ikimizde uykusuzuz Ama yemekleri, olsun, duzenleri olsun, akliniza bakimla ilgili gelebilecek herseyi ben dusunuyorum ve onu ben yonlendiriyorum. En basiti disari cikarken, o bebekleri alip cikiyor, ben mamalari, bezleri, hirkalari, meyveleri, oyuncaklari ne var hazirlayip cikiyorum.
En birincisi kadin olarak kariyer dusunuyorsaniz, cocuk sahibi olmak sizi bu kariyer yolunda sekteye ugratiyor.
Eger hayattan gezmek azicik eglenmek gibi bir beklentiniz varsa, once o isteklerinizi yapin daha sonra cocuk sahibi olun derim. Cunku o noktadan sonra tatilleriniz bir sure (bana gore minimum 7 yil) cocugunuza baska bir yerde bakim saglamaktan baska birsey olmuyor.
Ben de ilk baslarda pisman olur muyum diye cok dusundum ve lohusa depresyonu ve ilk aylar benim icin cok zor gecti. Ben yurtdisinda yasadigim icin tek basima baktim gun icerisinde iki bebege. Uykusuzluk da cok kotu vurdu. Yalniz simdi dusununce o gunlerde pek bir pismanlik hissetmedim. Sadece yorgunlugun ve hormonlarin verdigi huysuzluk vardi.
Simdi ise geri basladim. Gun icerisinde cok ozluyorum bebelerimi. Yine de cok buyuk bir sorumluluk.

34 yasinda anne oldum.

Bugunki aklim olsa 30'dan once dogururdum.

Bebekle birlikte gelen Mlmental ve fiziksel yorgunluk cok yogun, 35 yas ustu icin cok uygun degil.

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Ben 35 yaşında evlendiğimde herkes çok şaşırmıştı nasıl oldu diye 40 yaşındayım, kızım 11 aylık. Evlendikten sonra bile çocuk istemedim, çünkü ben aklına estikçe çantasını toplayıp seyahate giden bir tiptim. Evlenene kadar ev işi, yemek vs hiç bir şey bilmezdim. Çalıştığım için yatağımı bile annem toplardı :S Eşim çocuk istediği için yaptım, hamile olduğumu öğrendiğimde yıkılmıştım. Alışmam çok zaman aldı. Şimdi ise çalışıyorum ve eve gidip bebeğimi görmek için can atıyorum. Uyumlu bir bebek olduğu için onunla seyahate bile çıkabiliyoruz. Şimdiden en iyi arkadaşım oldu. Geçen gün kendimi, keşke daha erken anne olsaydım da daha çok enerjim olsaydı derken buldum. Eşiniz de size destek oluyorsa bence fazla düşünmeyin. Çünkü gerçekten tarifi olmayan bir duygu annelik, söylerlerdi de inanmazdım. Ha ama annelik öyle bir anda yüklenmiyor, en azından bende öyle oldu. Bir alışma sürecim oldu kızıma, lohusa sendromu varsa eğer dibine kadar yaşadım. Ama onun bir gülüşü var ya, işte o benim en büyük hazinem...

Hazır olmadan kesinlikle böyle bi karar almayın. 6 yıldır eşimle beraberim 3 yıldır evliyiz, gezdim eğlendim çocuk işine karar verdim, şimdi 3 aylık bebeğim var onu çok seviyorum ve isteyerek çocuk yaptım. Ona rağmen işin içine girmeden asla bilemeyeceğiniz bir sorumluluk. İlk 2 ay full ağladım yeni alışmaya başladık birbirimize yeni düzenimize. Hayatınız baştan aşağı değişiyor bunu kabul etmeyecekseniz hazır olana kadar bekleyin kesinlikle. Bir de yeni evlisiniz bence 2-3 sene gezin, eşinizi tanıyın vakit geçirin aynı evin içinde daha iyi tanıyorsunuz eşinizi sevgililiğe göre bence. Tabii şunu da söyleyeyim çok güzel bir duygu Allah isteyen herkese nasip etsin ancak keyfini sürün biraz evliliğin derim.

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Etrafınızdakileri boşverin kendinize bakın.
Siz etrafta sadece bebekle olan mutlu anları görüyorsunuz.
Anne olarak sorumluluğun ömür boyu süren birşey.
Ben 20 yaşında evlendim şuan 30 yaşındayım daha yeni 9 haftalık hamileyim.
Gezdik tozduk okulumu bitirdim neredeyse dünyayi gördük.
Şimdide hayırlısı bebeğimizi bekliyoruz

Burada kim ne yazarsa yazsın asla yasamadan anlaşılmayacak bir olay annelik.
Benim bebeğim 3 aylık. Lohusa sendromum fena uzadı o yüzden andaki enerjimden bahsetmeyeceğim.
Hayatım boyunca çocuğum olacakmış gibi hissetmedim çok özgürdüm çok gezdim ki şu anda bir sonda değilim. 32 yaşındayım suan.
Ama ya geriye dönsem hiç yapmazdım. Çok net.
Veya eğer olacaksa da 20’lerimde olsaydı suan büyümüş olurdu bebek olmazdı her yeri çok rahat gezerdik uyku düzenimiz okul düzenimiz oturmuştu diyorum.
Eğer bir gün çocuk sahibi olmak anne olmak istiyorum dersen bunu ertelemek çok daha stresli durumlar yaratır. Bir an önce olsun düzen otursun mantığındayım artık. Biraz daha gezsem biraz daha yasasam cart curt 40 ülke gezmisimdir gece nerde sabah nerde vur patlasın çal oynasın hayatım böyle geçti bir gram doymadım gez hayatını yaşa çocuk yap mantığı bilemiyorum doyulacak bisey değil ki.
Ya yapacaksın. Ya hiç yapmayacaksın. Hiçbir zaman evet hazırım denecek bisey değil. Hamilelikten önce 6 ay terapi aldım. Sadece param ve zamanım gitmiş. Bu hazırım denecek bir olay değil eğer ilk çocuksa. Asla tahmin dahi etmeyeceğin bir karadeliğe kendini atıyorsun. Ya cennete çıkıyorsun ya cehenneme. Ortası yok.

FloppyDisk .!.:

Bana tek koydular 32 yaşında, resmi olarak da öyle bir tane konulur yazıyordu .

25de evlendim, bir süre çocuk istemedim, astım ilerledi bir süre doktorum istemedi... Yaş 30 oldu o arada. 1 sene hamile olmayınca doktora gittik, tüp bebek hariç olmaz dediler. Tatilimizi yaptık işten ücretsiz izin aldım. Şükür tüp bebekle hamile kaldım oğlum 8 yaşında...

Eşinizden emin olun, bebekte değişim oluyor illaki. Eş ailesini tanıyorsun lohusa diye saçma bir şey yaşıyorsun. Kolay değil ama güzel de, aslında tam bir delilik hali

Genişletmek için tıkla...

Son cümlenizi birebir yaşadım, bu nasıl doğru bir tespittir yahu Her harfine katılıyorum

Çocuk bir hevesle yapılacak birşey değil. Hayatını alıyor belirli bir süre. Bırakıcak birisi var ise hayat daha kolay tabi. Ama yine de zor. Genç anne enerjik olmak için mantıklı olabilir ama çok gerekli değil ki 33 yaşında anne oldum. 3 ay sonra 34 yaşındayım hem çok güzel hem çok zor. Kafama esince arabaya atlayıp gezen ben kısıtlandım. Kahve kitap aktivitelerim, bebek kahve kitap döndü. Bir kitabı bitirme sürem uzadı. Bunlar beni rahatsız ediyor ama bunu ben istedim. Pişman değilim ama eski hayatımı bazen özlüyorum.

İşin özü emin olun yoksa pişman olursunuz. Bebek pişman olunacak birşey değil.

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Yani emin olmadan yapilacak is degil yasiniz da genc bir iki yil daha verebilirsiniz karar icin kendinize. Her anlamda büyük sorumluluk

lilacpapatya .!.:

Merhaba hanımlar. Ben yeni evliyim, 27 yaşındayım. Eşimle uzun süredir birlikteyim (5,5 sene). Evlenmeden önce kesinlikle çocuk istemiyordum uzun süre (yıllar) ama şuan evliyim ve yaşıtlarımın hepsinin çocuğu var. Bir yandan çok hevesleniyorum görünce, hayal ediyorum anne olmayı, hamile olmayı. Güzel çekirdek bir aile olmayı Ama diğer taraftan gerçeği, yani zorluklarını düşününce uzaklaşıyorum bu düşünceden (buarada zorluk derken, ilgi alaka, evden çıkamama gezememe gibi, maddi sıkıntmız yok). Eşimin yorumu ise, ben ne istersem.. herzaman yanımda ve destekçidir kendisi. Ve bunun üzerinede son zamanlar herkes "yaşlanmadan anne ol yaşın geçiyor" demeye başladı, bense şuan aşırı karmaşık düşüncelerdeyim. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şimdi çocuk doğursam pişman olurmuyum? Doğurmasam, sonradan çok pişman olurmuyum..? Herkes genç anne olma peşinde ilerisi için daha güzel olsun diye, bende çok isterim ama kendi gençliğimdende gidecek, gezmeye, özgür olmaya okadar düşkünümki.. korkuyorum pişman olmaktan.. fikirlerini almak için derdimi anlatmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

Kendinizi hazır hissetmeden asla yapmamaniz gereken bişey buna emin olabilirsiniz. Uykusuz kalacaksın, günlerce haftalarca aylarca hatta senelerce uykusuz kalabilirsin vs vs bir sürü şey. Herşeye hazirsan tabiki bir gülüşü hepsini siliyor bence :) ben 24 yaşımda anne oldum iyi ki de öyle olmuşum. 28 de de ikinciyi doğurdum bence erken yaşta olması bicok açıdan daha iyi.

Ben de bu özgürlüğüm kısıtlanır olayını anlamıyorum. Bir şekilde kısıtlanacak yani. 40 yaşında çocuğunu evde yalnız bırakıp gezebilmek daha rahat. Geç anne olunca daha geç özgürleşiyorsun. Keşke daha erken evlenseydim de daha erken yaşta doğursaydım diyorum

girlinred .!.:

Ben de bu özgürlüğüm kısıtlanır olayını anlamıyorum. Bir şekilde kısıtlanacak yani. 40 yaşında çocuğunu evde yalnız bırakıp gezebilmek daha rahat. Geç anne olunca daha geç özgürleşiyorsun. Keşke daha erken evlenseydim de daha erken yaşta doğursaydım diyorum

Genişletmek için tıkla...

20lerle 40lar bir değil ama. 20de gezip tozmak, aklında başka kimse olmaması kadar ferah bir şey var mı? 20lerde özgür gezmekle 40larda aklında yine çocuğun varken gezmek de bir değil. Yani anne olunca gezsen de aklında başka bir yerde oluyor.
Yada çocukla gezsen de çocuksuz gezmekle bir değil.
20lerde özgür ve tam bağımsız gezmek büyük bir lüks. Bence 30a kadar özgür ve bağımsız her şeyi doya doya yaşamak en güzeli.
Yeni evli bir çift çocuksuz başbaşa zamanlarını bol bol değerlendirmeli bence.