- 15 Aralık 2016
- 231
- 206
Merhabalar,
Erkek arkadaşımla neredeyse 1 yıldır beraberiz. Çok samimi olduğu bi erkek arkadaşı var. Biz görüşmediğimiz zamanlar hep onunla ve onda kalıyor. Kendi evine uğramıyor desem yeri. Hafta içi görüşemediğimiz için hafta sonu genellikle ikimizindir. Bunu bildiği halde bu arkadaşımız her hafta sonu arayıp erkek arkadaşımı çağırır. En olmadı kahve içmeye çıkarız üçümüz. Adına X diyeyijm çok uzamasın. X erkek arkadaşıma sürekli sitem ediyor bekar hayatı yaşamıyoruz gibisinden ben bunu duyduğumdan beri bi gıcığım çok görüşmelerini istemiyorum ama kalkıp 33 yaşında adama X ile görüşme diyemiyorum tabii.
Geçenlerde canım çok sıkkındı. İşten sonra eve geldim o sırada erkek arkadaşım nasıl oldun iyi misin yazmış ben de değilim dedim. Ne olduğunu anlatmayacak mısın dedi yüz yüze konuşuruz dedim tamam hayatım dedi. 1 saat sonra mesaj atmış X'e gidiyorum diye. Ben de yanıma gelirsin diye düşünmüştüm dedim. Ne yapmak istediğini bilemedim yalnız kalmak istersin belki diye düşündüm dedi. Ertesi gün yanıma geldi özür diledi konu uzamadı.
Dün de erkek arkadaşımın ofisine gitmek zorunda kaldık o çalışıyor ben kitap okuyorum işi bitince yemek yer dağılırız diye düşünüyorum. X aradı nerdesiniz gelicem diye, gel dedi erkek arkadaşımda napalım nereye gidelim diye sordu X'e sonra telefonu kapatıp bana dönüp X gelecek hayatım napalım nerde oturalım dedi. Ben de kalmayacağımı eve gideceğimi söyledim. Hiç ısrar etmedi kal diye. Çıktım geldim eve. 2-3 kere mesaj attı bakmadım mesajlara dünden beri ses soluk yok.
Akşam annesini görmeye gittim yüzümden anladı sorun olduğunu anlattım biraz. O da X'e çok takık ve çok sinirlendi. En sonunda çağırıp ben konuşacağım bu çocukla dedi. Büyük ihtimalle benden sonra da erkek arkadaşımı arayıp haşladı o da benim anlatmama kızıp yazmıyor sanırım.
Bana çok garip geliyor haftada 3-4 kez beraber kalıp günde 4-5 kere telefonla konuşmak ve sürekli mesajlaşmak. Bu çocuk sürekli hayatımızın ortasında ve ben çok sıkılıyorum. Haksız mıyım *
Erkek arkadaşımla neredeyse 1 yıldır beraberiz. Çok samimi olduğu bi erkek arkadaşı var. Biz görüşmediğimiz zamanlar hep onunla ve onda kalıyor. Kendi evine uğramıyor desem yeri. Hafta içi görüşemediğimiz için hafta sonu genellikle ikimizindir. Bunu bildiği halde bu arkadaşımız her hafta sonu arayıp erkek arkadaşımı çağırır. En olmadı kahve içmeye çıkarız üçümüz. Adına X diyeyijm çok uzamasın. X erkek arkadaşıma sürekli sitem ediyor bekar hayatı yaşamıyoruz gibisinden ben bunu duyduğumdan beri bi gıcığım çok görüşmelerini istemiyorum ama kalkıp 33 yaşında adama X ile görüşme diyemiyorum tabii.
Geçenlerde canım çok sıkkındı. İşten sonra eve geldim o sırada erkek arkadaşım nasıl oldun iyi misin yazmış ben de değilim dedim. Ne olduğunu anlatmayacak mısın dedi yüz yüze konuşuruz dedim tamam hayatım dedi. 1 saat sonra mesaj atmış X'e gidiyorum diye. Ben de yanıma gelirsin diye düşünmüştüm dedim. Ne yapmak istediğini bilemedim yalnız kalmak istersin belki diye düşündüm dedi. Ertesi gün yanıma geldi özür diledi konu uzamadı.
Dün de erkek arkadaşımın ofisine gitmek zorunda kaldık o çalışıyor ben kitap okuyorum işi bitince yemek yer dağılırız diye düşünüyorum. X aradı nerdesiniz gelicem diye, gel dedi erkek arkadaşımda napalım nereye gidelim diye sordu X'e sonra telefonu kapatıp bana dönüp X gelecek hayatım napalım nerde oturalım dedi. Ben de kalmayacağımı eve gideceğimi söyledim. Hiç ısrar etmedi kal diye. Çıktım geldim eve. 2-3 kere mesaj attı bakmadım mesajlara dünden beri ses soluk yok.
Akşam annesini görmeye gittim yüzümden anladı sorun olduğunu anlattım biraz. O da X'e çok takık ve çok sinirlendi. En sonunda çağırıp ben konuşacağım bu çocukla dedi. Büyük ihtimalle benden sonra da erkek arkadaşımı arayıp haşladı o da benim anlatmama kızıp yazmıyor sanırım.
Bana çok garip geliyor haftada 3-4 kez beraber kalıp günde 4-5 kere telefonla konuşmak ve sürekli mesajlaşmak. Bu çocuk sürekli hayatımızın ortasında ve ben çok sıkılıyorum. Haksız mıyım *
