Benm evladm var cok sukur ama bi tanede evlat edinmeyi aklimdan gecirdim fakat ya ayrim yaparsam ya elimde olmadan kendi oz cocugumu kayirirsam istemeden diye vazgectm cok buyuk sorumlulukMerhaba arkadaşlar.
Bekarlık zamanlarımdan beri evlat edinme yada koruyucu aile olmak gibi bir niyetim var;daha doğrusu bu konuda içimde garip bir aşk var.
25 yaşındayım,18 aylık bir oğlum var.
Aslında doğumumdan sonra beş,altı sene kadar evlat sahibi olmak konusunda çekincelerim vardı.
Rabbim tüm isteyenlere nasip etsin,bize de nasip olursa amenna.Fakat ben ikinci bebeğimi hamile kalarak,doğum yaparak değil de aile sevgisine,sıcak bir yuvaya ihtiyaç duyan bir yavruya anne olarak büyütmek istiyorum.
Bu niyetime eşim de uzun zaman sonra ortak oldu ve geçen gece bana koruyucu aile olmayı teklif etti.
Tabii ben uzun süredir bunu istediğim için havalara uçtum
Fakat hayatın gerçeklerini düşünerek,sorumlulukları göz önünde tutarak realist davranmam gerek.
Bizim bir buçuk senelik bir borcumuz var,o sırada benim tamamlamam gereken okulum,sonrasında kpss,meslek falan..
Bu açıdan bakınca iki sene sonra bu planı gerçekleştirmek mantıklı.
Bir yandan da şu an evdeyim,oğlum küçük,emziriyorum.
Eğer yakın dönemde nasip olursa çocuklarımın bu iki senesinde kendim büyütmüş,hatta devlet açısından bir sıkıntı yoksa bebeğimi emzirmiş olurum,hemde kardeşler arası çok yaş farkı olmadan büyür giderler.
Çok rahat bir ortam sunamasam da hamdolsum sakin,gün geçtikçe olgunlaşıp rayına oturan bir yuvamız var,ona sevgi,annelik,babalık,kardeşlik verebiliriz.
Bilmiyorum kızlar içimde gerçekten garip bir hasret var yazarken gözlerim doldu.Sanki bir yerde beni bekliyor,bende onu..
Koruyucu aile ve evlat edinme konusunda tecrübesi yahut bilgisi olan arkadaşlar fikirlerini paylaşırsa sevinirim,teşekkürler
Öyle güzel yazmışsınız ki resmen teşvik ediyor dedikleriniz Allahım nasıp etsin hayırlı zamanda bu düşüncenizi gerceklestirmeyi insallahhMerhaba arkadaşlar.
Bekarlık zamanlarımdan beri evlat edinme yada koruyucu aile olmak gibi bir niyetim var;daha doğrusu bu konuda içimde garip bir aşk var.
25 yaşındayım,18 aylık bir oğlum var.
Aslında doğumumdan sonra beş,altı sene kadar evlat sahibi olmak konusunda çekincelerim vardı.
Rabbim tüm isteyenlere nasip etsin,bize de nasip olursa amenna.Fakat ben ikinci bebeğimi hamile kalarak,doğum yaparak değil de aile sevgisine,sıcak bir yuvaya ihtiyaç duyan bir yavruya anne olarak büyütmek istiyorum.
Bu niyetime eşim de uzun zaman sonra ortak oldu ve geçen gece bana koruyucu aile olmayı teklif etti.
Tabii ben uzun süredir bunu istediğim için havalara uçtum
Fakat hayatın gerçeklerini düşünerek,sorumlulukları göz önünde tutarak realist davranmam gerek.
Bizim bir buçuk senelik bir borcumuz var,o sırada benim tamamlamam gereken okulum,sonrasında kpss,meslek falan..
Bu açıdan bakınca iki sene sonra bu planı gerçekleştirmek mantıklı.
Bir yandan da şu an evdeyim,oğlum küçük,emziriyorum.
Eğer yakın dönemde nasip olursa çocuklarımın bu iki senesinde kendim büyütmüş,hatta devlet açısından bir sıkıntı yoksa bebeğimi emzirmiş olurum,hemde kardeşler arası çok yaş farkı olmadan büyür giderler.
Çok rahat bir ortam sunamasam da hamdolsum sakin,gün geçtikçe olgunlaşıp rayına oturan bir yuvamız var,ona sevgi,annelik,babalık,kardeşlik verebiliriz.
Bilmiyorum kızlar içimde gerçekten garip bir hasret var yazarken gözlerim doldu.Sanki bir yerde beni bekliyor,bende onu..
Koruyucu aile ve evlat edinme konusunda tecrübesi yahut bilgisi olan arkadaşlar fikirlerini paylaşırsa sevinirim,teşekkürler
Çok tesekkur ederım amin hepimizin inşNe güzel bir niyet, umarım muvaffak oluruz hepimiz
Ben de süt kardeş olsunlar istiyorum aslında daha erken almak isterdim fakat hem oğlumun sağlık problemleri oldu hem eşim daha yeni ikna oldu.
Bakalım, nasip..
Ben de yıllar önce bu konuda bir hadis-i şerif okumuştum, gönlüme o gün düştü bu sevda..
Umarım sizede gönlünüzce bir yuva, evlatlar nasip olsun
Benim kizimda 13 aylik ona haksizlik edermiyim diye düsünüyorum sonra almanyada yadiyorum acaba alman cocuk bizde kendini his hisedicek mi :/İnternette koruyucu aile olmuş bir babanın yazılarını okumuştum,niyet ettiyseniz direk faaliyete geçin,bu bir anlık cesaretle olan bir olay gibi bir şeyler yazmış.Belki de haklı kalbimize bu sevgi düştüyse ertelemek hem ona hem bize zarar..
Umarım size de bize de en hayırlı zamanda nasip olur
Evet düşünceniz çok güzel ama iki isteği aynı ana denk getirmeniz çok ama çok zor. İnşallah olur ama kalpten anne olmak da yeter zaten.
Biliyorum tabıkı zor ama ıstedıkten sonra olmayacak sey değil ben bunu kalpten ıstıyorm ıns allah da bana nasıp eder
Çok küçük bir yasta alırsanız eger zaten sizinle büyüyeceği için zaten türk gibi yetisir
büyüyünce hrıstıyan olacak bır cocugun musluman olmasına vesıle olmus olursunuz bu da ayrı bır guzellık bence Evet ama bu devlet icin sorun ola bilir ... bi arastirmam lazim :)Çok küçük bir yasta alırsanız eger zaten sizinle büyüyeceği için zaten türk gibi yetisir
Merhaba arkadaşlar.
Bekarlık zamanlarımdan beri evlat edinme yada koruyucu aile olmak gibi bir niyetim var;daha doğrusu bu konuda içimde garip bir aşk var.
25 yaşındayım,18 aylık bir oğlum var.
Aslında doğumumdan sonra beş,altı sene kadar evlat sahibi olmak konusunda çekincelerim vardı.
Rabbim tüm isteyenlere nasip etsin,bize de nasip olursa amenna.Fakat ben ikinci bebeğimi hamile kalarak,doğum yaparak değil de aile sevgisine,sıcak bir yuvaya ihtiyaç duyan bir yavruya anne olarak büyütmek istiyorum.
Bu niyetime eşim de uzun zaman sonra ortak oldu ve geçen gece bana koruyucu aile olmayı teklif etti.
Tabii ben uzun süredir bunu istediğim için havalara uçtum
Fakat hayatın gerçeklerini düşünerek,sorumlulukları göz önünde tutarak realist davranmam gerek.
Bizim bir buçuk senelik bir borcumuz var,o sırada benim tamamlamam gereken okulum,sonrasında kpss,meslek falan..
Bu açıdan bakınca iki sene sonra bu planı gerçekleştirmek mantıklı.
Bir yandan da şu an evdeyim,oğlum küçük,emziriyorum.
Eğer yakın dönemde nasip olursa çocuklarımın bu iki senesinde kendim büyütmüş,hatta devlet açısından bir sıkıntı yoksa bebeğimi emzirmiş olurum,hemde kardeşler arası çok yaş farkı olmadan büyür giderler.
Çok rahat bir ortam sunamasam da hamdolsum sakin,gün geçtikçe olgunlaşıp rayına oturan bir yuvamız var,ona sevgi,annelik,babalık,kardeşlik verebiliriz.
Bilmiyorum kızlar içimde gerçekten garip bir hasret var yazarken gözlerim doldu.Sanki bir yerde beni bekliyor,bende onu..
Koruyucu aile ve evlat edinme konusunda tecrübesi yahut bilgisi olan arkadaşlar fikirlerini paylaşırsa sevinirim,teşekkürler
