Bebek konusunda farklı fikirlere ihtiyacım var

Hangi sehirdesiniz bilmiyorum ama Memorial gibi gebelik tedavisi üzerine yoğunlaşmış hastanelere gitmekte fayda var.

Ben de 2. Çocugu 28 yaşımda istemiştim.1. Evliliğini 3. Ayında olmuştu hemen. 6 ay olmayınca ilk oglumdaki doktoruna gittim. Iki doktora giderek takip ettim.1 sene yumurta takibi, tahlil sorun yok, yumurtlama günleri vs. Oyladılar beni.

En sonunda fsh ve amh ima bakmak aklına geldi ve erken menapoz dediler. Hemen tüp bebege başladık bir merkezde. O da kesin tutan bir şey değil. Yani her doktor tedavi için ehil olmayabiliyor, onlar sıradan kadın doğum sorunları ve gebelik takibi yapabiliyor. Memorial da anında okudukları ve sorun şurada diye gösterdikleri rahim filmini, eski doktorlarım Kendileri çektikleri halde okuyamamis mesela. Sorun yok deyip gondermislerdi.
Doktorlara da güven olmuyor :KK43: Neyse ki istediğinize kavuşmuşsunuz sonunda. Ben de öyle bir şey yapayım. Burada var memorial. Belki bir şeyim vardır bilinmiyordur dediğiniz gibi.
 
İnşallah çocuğunuz olursa çok gereksiz şeylere takıldığınızı anlayacaksınız.

Çocuktan önce kafaya taktığımız birçok şey zaten ya kendiliğinden halloluyor veya basit bir şey haline dönüyor.
 
Simdi hayal et bir bebegin var karni ac emzirilmesi gerekiyor altini yapti temizlenmesi gerekiyor gazi var gazimi cikarin diye ikiniyor simdi sen kenarda bekleyip amaaann useniyorum ugrasamiyacagim mi dersin geldim annem geldimmi dersin.
Annelik mecburiyetten degil icten yapilir.

Bebegimin iki besigi var odasi da var ama yattigi yer annesinin koynu.

Annelik değiştiriyor insanı,sizde değişirsiniz.önemli olan çocuk sevgisi.kimisi çocuk sevmez,istemez o yüzden korkar,eğer öyleyse hiç düşünmeyin bile.

Çok inçe düşünüyorsunuz bence. Çocuk dünyanın en güzel şeyi evet çok zor sorumlulukları çok fazla ama ev içinde Bi sığılıyor o kısmını hiç düşünmeyin bile bence evet bakamam güzel yetiştiremem diye herkes düşünüyor bunları ama Bi şekilde üstesinden geliniyor ki her sıkıntıya her zorluğa değer bence ben 23 yaşındayım Bi kızım var şimdi ikinciye hamileyim isteyerek oldu arkadaş gibi büyüsünler istedik, sizin gibi düşünürsem kredi borcumuz var dünya kadar tamam maddi açıdan iyiyiz çok şükür ama borç zorluyor , ben desem yaşım genç eşimin yaşı da genç ama ebeveyn olmak dünyadaki en güzel şey.herşeye değer bence
Teşekkürler arkadaşlar,
Bebekleri seviyorum ama açıkçası hiç bir bebekle öyle uzun süre bir arada da bulunmadım kısa ziyaretler hariç. Birine bakmam falan gerekmedi. O yüzden çok da bilemiyorum. Kendim istiyorum bebek, hormonlardan mı bilmiyorum özellikle her ay regl olduğumda çok üzülüyorum. Hatta her ay ilk başlarken ya bu oturma kanamasıysa bak azıcık, belki hasta olmamışımdır da hamileyimdir diye umutlanıyorum. Ama açıkçası çok da stres yapmayayım diye biraz konuya objektif bakmaya çalışıyorum. Son zamanlarda hiç öyle hamilelik blogları falan okumuyorum özellikle.
Yatak konusunda bebeği direk kendimizle aynı yatakta yatırmam ama yatağımızın hizasında bir beşikte durur ilk aylar sonra kendi odasına alırım diye düşünüyorum. O yüzden de hemen gerek olmayacak öyle odaya falan sanırım. Ama her halükarda eşyalarını koyacak bir dolabı falan olması gerekecek.
 
Durumu bu kadar iyi analiz eden biri bence bebekli durumları da çok güzel halleder:)

Çalışan ve iyi geçinen birbirini seven bir ciftsiniz.. o ütü masası vs sorun değil.. çok güzel şeyler de alırsınız bebeginize.. o kaç bin liraya kurulan odalar bebeklerin umrunda değil zaten..
 
Beyni bu kadar detay düşünerek yoruyorsunuz bence. çok plan iyi değildir. bebegin ihtiyacı olan şeyler anne+bebek bezi +temizleme malzemeleri. Ekstradan eklediginiz şeylere ilk yıl pek ihtiyacı yok.
 
Düşünüyorum da benim aklıma gelen her türlü sorunun aslında bebek geldikten sonra bir çözümü var. Sizlerin dediği gibi hepsi halledilebilir. Bir arkadaşın tavsiye ettiği gibi iyi bir hastaneye randevu alayım eşimle ikimiz de gidelim iyice bir baksınlar sorun yok muymuş.
Bebekten sonra hayatımız tamamen değişecek, bu beni korkutuyor. Ama inşallah iyi yönde bir değişme olacak.
Eşimle başbaşa zaman geçirebilmemiz için de, sinemaya vs. her zaman ki gibi gidebilmemiz için de bakıcı bulabilirim. Kilo için de hamilelikte iyi beslenirsem daha iyiye bile gidebilir belki. Şu an da zaten almamak için hep dikkat etmem gerekiyor, yine öyle olacak.
Hepinize teşekkür ederim cevaplarınız için.
 
Haklısınız. Belki değerler düzeldikten sonra tekrar gerilemiş de olabilir. Biz öylece bekliyoruz kendiliğinden olsun diye. Bir seneye yakın oldu ameliyat olalı. Çok zor muydu tüp bebek süreci? Sürekli doktora gidip gelmek, ilaçların dengenizi bozması vs. Belki aşılamayla bile tüp bebeğe gerek olmadan olur belki bilmiyorum ama o süreç de korkutuyor.
Bebeğimi severim elbette, sevemeyeceğimi ilgilenmeyeceğimi düşünmüyorum. Ama hiç bebekli bir ortamda bulunmadım kısa ziyaretler dışında. Kardeşlerimde küçüktüm. Beceremezsem diye korkuyorum daha çok.

Tüp bebekten çok korkuyordum ben. İlaçlar genelde dokunur astımım azardı. Tamam zor bir süreç ama kafan rahat olması lazım. O süreçte işe ara verip - ücretsiz izin - evde kitap okuyarak geçirdim. Bebiş tutunurken ohss oldum. Zordu. Ama hastanede bile kitap okuyarak geçti. Kışa gelsin dememin sebebi mide bulantısı yaşarsan da dışarda zülm olacak. Ama bebisle gezmek dersen doğru şuan eve tıkıldık. Bebişim 4 aylık. En azından tatilini yap.

Annenin gelmesi durumunda da sadece gündüz olabilir. Ve ilk haftalar yatılı. Tüp bebek olunca sezeryan oluyor genelde. Tek başına zor.

Herşey planlı olmayabiliyor. Çok şükür ilk denemede tuttu bizim. Şimdi evdeyim günler çok hızlı geçiyor. Doğduktan sonra bırakıp işe gidemezmisim iyiki ücretsiz izinler var.

Benim bıdık zor bi bebek. İlk aylar kolikti ağlardı. Şimdi de evde gezdir diyor. Yatmayı sevmiyor. Kucakta. Öyle kilo felan da kalmadı.
 
Eşinle baş başa zaman geçirmek zor. Bir kaç kez dışarıya gittik. Sinema vs. Eve bi geldim bebiş küstü bana. Bu sefer benim içime sinmiyor çıkmak. Yinede arada kaçamak yapıyoruz.
 
Eşinle baş başa zaman geçirmek zor. Bir kaç kez dışarıya gittik. Sinema vs. Eve bi geldim bebiş küstü bana. Bu sefer benim içime sinmiyor çıkmak. Yinede arada kaçamak yapıyoruz.
Fazla uzun süre dışarıda durduğumuzda bizim kedi bile küsüyor :) Ama bebek bir iki kez küser sonra alışır herhalde. Çünkü eşimle başbaşa zaman geçiremediğimizi düşünemiyorum. Tabi sabahtan akşama falan değil ama bir kaç saat falan belki...
 
Tüp bebekten çok korkuyordum ben. İlaçlar genelde dokunur astımım azardı. Tamam zor bir süreç ama kafan rahat olması lazım. O süreçte işe ara verip - ücretsiz izin - evde kitap okuyarak geçirdim. Bebiş tutunurken ohss oldum. Zordu. Ama hastanede bile kitap okuyarak geçti. Kışa gelsin dememin sebebi mide bulantısı yaşarsan da dışarda zülm olacak. Ama bebisle gezmek dersen doğru şuan eve tıkıldık. Bebişim 4 aylık. En azından tatilini yap.

Annenin gelmesi durumunda da sadece gündüz olabilir. Ve ilk haftalar yatılı. Tüp bebek olunca sezeryan oluyor genelde. Tek başına zor.

Herşey planlı olmayabiliyor. Çok şükür ilk denemede tuttu bizim. Şimdi evdeyim günler çok hızlı geçiyor. Doğduktan sonra bırakıp işe gidemezmisim iyiki ücretsiz izinler var.

Benim bıdık zor bi bebek. İlk aylar kolikti ağlardı. Şimdi de evde gezdir diyor. Yatmayı sevmiyor. Kucakta. Öyle kilo felan da kalmadı.
Sezaryen falan düşününce iyice korkuyorum :) Ücretsiz izin büyük ihtimal alamam ama hocalarım anlayışlı haftada iki gün falan işe gitmekle idare edebilirim herhalde. Ücretli izin bittikten sonra ya da gerekecekse eğer tedavi sırasında.
 
Haklısınız. Belki değerler düzeldikten sonra tekrar gerilemiş de olabilir. Biz öylece bekliyoruz kendiliğinden olsun diye. Bir seneye yakın oldu ameliyat olalı. Çok zor muydu tüp bebek süreci? Sürekli doktora gidip gelmek, ilaçların dengenizi bozması vs. Belki aşılamayla bile tüp bebeğe gerek olmadan olur belki bilmiyorum ama o süreç de korkutuyor.
Bebeğimi severim elbette, sevemeyeceğimi ilgilenmeyeceğimi düşünmüyorum. Ama hiç bebekli bir ortamda bulunmadım kısa ziyaretler dışında. Kardeşlerimde küçüktüm. Beceremezsem diye korkuyorum daha çok.


Becerirsiniz

beceremeyecek bir şey yok

bence tüp bebek zor değildi

ama ben oturup kafamda kurmadım

çok yoğun çalışıyordum ve biz birden öğrendik sıfır sperm sonucunu

öğrenmemiz ile bebeğin kıcağımızda olması arasındaki süre bir yıl bile değildi

eşim sıkıntı bende psikolojisinde idi ama ben kabullenip çıktım yola

doktor testlere baktı ve annede sıkıntı olmaması iyi zira bebek onda büyüyecek dedi

eşimde hiç sperm olmadığı için ameliyatla testiste sperm arayacağız vs dediler

tedavi süresi öyle aylarca vs sürmüyor

beklenen adetten bir hafta önce ilaçlara başladım biraz adetim gecikti

sonra adet oldum

takip eden süreçte 2-3 günde bir hastaneye gidip kan verip ultrason

sonra büyümüş yumurtalar dediler

iğne oldum bir pazartesi yumurtalar toplandı öğleden sonra izin aldım

Salı sabah işe gittim

perşembe öğleden sonra transfer oldu

Cuma Cumartesi izin aldım Pazartesi son hız yaşama devam

ben izin almak için bahane bulamıyordum ama sizin izin almanız sıkıntı olmayacaksa çok yıpratıcı bir süreç değil

yani ilaçların etkisi de en fazla o regl gerginliği vs modunda olabilir

biraz şişiyor karnınız falan ama onlar çok da önemli olmuyor

çok da ay ilaç vay tedavi diye takmamak lazım

mesela görümcem biraz takıntılıdır aman fazla ilaç almayayım ay şöyle mi olur böyle mi olur diye pimpirikli çok strese giriyor

ben rahatım doktor beni bir türlü çözememişti

ne kadar sorgulamasızsın diye

evet güvendim ve geldim

ben tüp bebek uzmanı değilim doktor uzman, o zaman onun dediğini yapmak lazım

o zaman çok stres de olmayınca başarı şansı artıyor

üç embriyo transfer ettiler sadece biri bebek oldu zira spermlerimiz kalitesizdi

kötüye de hazırlıklı olmak lazım
 
Becerirsiniz

beceremeyecek bir şey yok

bence tüp bebek zor değildi

ama ben oturup kafamda kurmadım

çok yoğun çalışıyordum ve biz birden öğrendik sıfır sperm sonucunu

öğrenmemiz ile bebeğin kıcağımızda olması arasındaki süre bir yıl bile değildi

eşim sıkıntı bende psikolojisinde idi ama ben kabullenip çıktım yola

doktor testlere baktı ve annede sıkıntı olmaması iyi zira bebek onda büyüyecek dedi

eşimde hiç sperm olmadığı için ameliyatla testiste sperm arayacağız vs dediler

tedavi süresi öyle aylarca vs sürmüyor

beklenen adetten bir hafta önce ilaçlara başladım biraz adetim gecikti

sonra adet oldum

takip eden süreçte 2-3 günde bir hastaneye gidip kan verip ultrason

sonra büyümüş yumurtalar dediler

iğne oldum bir pazartesi yumurtalar toplandı öğleden sonra izin aldım

Salı sabah işe gittim

perşembe öğleden sonra transfer oldu

Cuma Cumartesi izin aldım Pazartesi son hız yaşama devam

ben izin almak için bahane bulamıyordum ama sizin izin almanız sıkıntı olmayacaksa çok yıpratıcı bir süreç değil

yani ilaçların etkisi de en fazla o regl gerginliği vs modunda olabilir

biraz şişiyor karnınız falan ama onlar çok da önemli olmuyor

çok da ay ilaç vay tedavi diye takmamak lazım

mesela görümcem biraz takıntılıdır aman fazla ilaç almayayım ay şöyle mi olur böyle mi olur diye pimpirikli çok strese giriyor

ben rahatım doktor beni bir türlü çözememişti

ne kadar sorgulamasızsın diye

evet güvendim ve geldim

ben tüp bebek uzmanı değilim doktor uzman, o zaman onun dediğini yapmak lazım

o zaman çok stres de olmayınca başarı şansı artıyor

üç embriyo transfer ettiler sadece biri bebek oldu zira spermlerimiz kalitesizdi

kötüye de hazırlıklı olmak lazım
Teşekkürler, şanslıymışsınız gerçekten hemen olmuş. İlaç konusunda falan sıkıntım yok doktor diyorsa kullanmakta herhalde sakınca yoktur. Mesajınız biraz rahatlattı beni genelde duygusal açıdan çok zor olduğunu, hormonlardan dolayı çok zorluk çektiklerini söylüyorlar insanlar malum.
 
Teşekkürler, şanslıymışsınız gerçekten hemen olmuş. İlaç konusunda falan sıkıntım yok doktor diyorsa kullanmakta herhalde sakınca yoktur. Mesajınız biraz rahatlattı beni genelde duygusal açıdan çok zor olduğunu, hormonlardan dolayı çok zorluk çektiklerini söylüyorlar insanlar malum.

Çünkü kabullenmeden bu neden benim başıma geldi diye başlıyorlar

ön yargı çok fazla tüp bebeğe de sezeryan a da

gerekli ise yapılır

eb iyi merkezde elden gelen en iyi imkanlarla

olursa olur olmazsa başka çözümler düşünürüz

baştan karalar bağlayınca o süreç zor olabilir ama ben hiç o kan verme onun sonucunu bekleme aşamasında da çek heyecanlı değildim

zira oldu ise olmuştur olmadı ise olmamıştır ben bunu 2 saat önce öğrensem de öğrenmesem de sonuç değişmez ki

burada öğrendim insanlar transfer sonrası erken gebelik testlerinden alıp evde yapıyorlarmış falan

hiç aklıma gelmemişti valla söylenen tarihten önce test yapmak

hamilelik o tüp bebek sürecinden çok daha uzun ve herkesinki güllük gülistanlık değil

o nedenle her anı bir aşama olarak görüp bitmesini beklemek en pratiği
 
28 gunluk bir anneyim. Esim icin hamile kaldim diyebilirim o cok istiyordu ve hatta 40in dolsun ben bu cocuga bakarim hemen birtane daha yapalim dior:) esimde akademisyen ayni evde gorusemedigimiz zamanlar oldu diye cok tartismisizdir:)velhasıl kelam bende planciyimdir ama sizin anlattiginiz kadar degil.bende bakamam edemem diyordum bilmiyorum diyordum.simdi 2 bebek buyutmus anneme sen bilmiyorsun diyorum cok biliyor musum gibi:) gece bilmem kac defa kalkiyorum azcik sesi ciksin koşakoşa yanina gidiyorum.tuvalete hemen gidip geliyorum acele ile.Ama yorulmuyorum allah veriyor sabrini,cok beceriksizimdir omrumdede hic bir cocuga bakmadim ama o bebek senin olunca bakiyorsun en guzel sekilde:)130 m2 evde oturuyorum ben bile oda almadim biraz buyuyunce akli kesince alirim diye dusundum.simdilik sadece yatak odama besik aldim birde esyalarini koymak icin sifonyer.cocuk odasi hala bizimde kiler/ütu odasi gibi kullaniliyor.bence tedavizini olun 2. Cocuk icin vaktiniz olur:)
 
ben maddi konuyu çok dert edinmeyin derim. zira 2 çalışan bir çocuğa elbette güzel güzel bakar. oda konusu da oğlum 37 aylık hala aynı odada bizle ve beşiğinde yatıyor :KK70: tabi ben ayrı oda taraftarıydım ama boğulma tehlikesi falan atlatınca kuzucuğum o fikrim uçtu gitti. hadi temizliği de geçtim bir şekilde halledilir ama tempo çok hızlı oluyor. o biraz zorluyor. onun haricinde endişe etmenizi gerektirecek bir şey yok :KK66:
 
Merhaba arkadaşlar,
Bebek için uzun süredir akışına bırakıyorduk, olmuyor. Aşılama vs. gibi yöntemlere mi başvursak diyorum, ama bir yandan da şimdilik olmaması belki daha iyidir, o kadar agresif bir şekilde üstüne giderek istersem sonra olduğunda acele etmişim diye pişman olur muyum diyorum. Bu soru için tavsiyelerinize ihtiyacım var, aşağıda şartlarımızı anlattım:
Ben 29 yaşındayım, 4,5 yıldır evliyiz. Ama eşimle 15 yıldır tanışıyoruz, liseye başladığımdan beri. Evliliğimizde çok şükür neredeyse hiç sorun yok. İnsanlar evlilikten sonra değişir derler, benim eşim daha da iyi oldu evlendikten sonra. Yani ilişkimiz konusunda kafamsa soru işareti oluşturabilecek bir şey yok.
Biz ilk yıl zaten çocuk istemiyorduk, dokuz ay ben korundum hapla, sonrasında da bir yıla yakın eşim korundu. Çünkü haplar bana kilo aldırmıştı çok korkmuştum. Sonrasında çocuk için olur aslında demeye başladık ama çok kararlı falan da değildik, sadece korunmayı bıraktık. Geçen sene eşimde varikosel olduğunu öğrendik, bu sperm kalitesini, hızını vs. etkilemiş, bu yüzden ameliyat oldu. Bir süre sonra tekrar test yaptırdı ve bütün değerleri ideal seviyeye gelmişti. Ben farklı zamanlarda iki kez doktora gittim (farklı doktorlar) ikisi de sorun yok dedi. Sanırım iki yıldır (daha fazla olabilir) korunmuyoruz ve hala ortada bir şey yok.
Aileden falan da iki taraftan da sürekli söylüyorlar çocuk konusunda bir şeyler ama açıkçası bu şekilde baskıları ben hiç önemsemem. Bu bizi etkilemiyor.
Ben akademisyenim, maaşım ülke şartlarında iyi sayılır, eşim önceden evde çalışıyordu, ama geliri azalınca devlete girdi yeni, onunki de benimle aynı. Para konusunda şu an sıkıntımız yok. Ama bu günlerde ortalık da çok karışık kime ne olacağı belli olmuyor açıkçası ülkenin durumundan dolayı da korkuyorum. Acil zamanlar için köşede biraz paramız var ama çocuk düşününce böyle güzel döşenmiş bir oda, bir sürü çeşit çeşit kıyafetler, en güzel oyuncaklar falan hayal ediyorum. Maddi sıkıntı içinde olursak ama bu ihtiyaçlar tospembe bir hayalden sadece çok zorunlu şeylerin alındığı sıkıntılı bir duruma dönüşür diye kokuyorum. Ama inşallah kötü bir durum zaten çocuk olmasa da olmaz.
Evimiz üç artı bir, daha taşınalı bir yıl olmadı (Kira). Yatak odası küçük diye dolabımızı küçük odaya yerleştirdik, orası öyle ütünün falan yapıldığı bir giyinme odası halini aldı. Dolabı koyunca çok dar oldu zaten. Diğer oda da çalışma odamız. Daha çok eşim kullanıyor. Ve ikimizin de kitaplarıyla dolu. 500 civarı kitabımız var sanırım. Sonradan ben e-kitaplara geçtim ama biraz geç olmuştu sanırım :) Yani çocuğa yer ayarlama konusu biraz sıkıntılı olacak ama ayarlanamaz durumda da değil. Biraz büyüdüğünde tekrar da taşınabiliriz.
Eşim her şeyi bana bırakıyor. Çocuğumuz olursa sevinirim, ama hemen olmadı diye de üzülmem nasılsa olur diye düşünürüm acelem yok, doktor gidelim uğraşalım dersen de senin yanındayım dedi. Yani durum benim ne kadar istediğime kalmış durumda.
Ben ilk korunmayı bıraktığımızda aylarca bebeğin ihtiyaçları için listeler vs. yaptım, hamilelik çocuk blogları okudum. Çok istiyordum ama sonra her ay hasta olmaya devam ettikçe açıkçası psikolojim de bozulmasın diye kendimi biraz geri çektim. Şimdi öyle şeyler okusam yine çok isterim biliyorum ama kendimi özellikle uzak tutuyorum stres olmasın diye.
Çok öyle ev hanımı ruhu da yok bende. Evi hayatta temizleyemem mesela. Eve temizliğe gelen kadın perdeleri falan yıkayalım diyor, yıkayacak olan o ama ben üşeniyorum. Bir tek yemek yapmayı severim o kadar. Çocuğa da nasıl bakarım diye korkuyorum açıkçası. Ya iyi bir anne olmazsam? Şimdi düşününce her türlü işi için hevesleniyorum, altını temizleyemem falan diye düşünmüyorum ama artık sürekli o işleri yapmam gerektiğinde belki böyle hevesli olmam diyorum.
Bilemiyorum yani...
olumsuz hiçbirsey yok kendı hayatınızda
bence düşünebılırsınız
 
Doktorlara da güven olmuyor :KK43: Neyse ki istediğinize kavuşmuşsunuz sonunda. Ben de öyle bir şey yapayım. Burada var memorial. Belki bir şeyim vardır bilinmiyordur dediğiniz gibi.
Malesef benim tedaviler henüz sonuç vermedi henüz. 30 yaşındayım ben de. bu bu kadın doğum işeri karışık, karmaşıkHoppa ilk çocuğunun gayet doğal ve hemen olması, 2. Çocuğunun da olacağını göstermiyor, ben de olduğu gibi. Bazen de gerçekten hiç sebepsiz olmuyor. Nasipte varsa, insan istesemese de geliyor, yoksa da ne yaparsa yapsın olmuyor. Bu konuda istek,çaba ve sonra tevekkül gerekiyor.
 
Bu arada kafaya çok takmazsan, tüp bebek gerçekten hiç zor bir şey değil. Ben de çok Plancıyımdır, Öncesindeki işlerimi devamlı sıraya koymaya çalışıyorum, yoksa bir başlasa, 1 ay içinde bitmiş oluyor.
 
Çünkü kabullenmeden bu neden benim başıma geldi diye başlıyorlar

ön yargı çok fazla tüp bebeğe de sezeryan a da

gerekli ise yapılır

eb iyi merkezde elden gelen en iyi imkanlarla

olursa olur olmazsa başka çözümler düşünürüz

baştan karalar bağlayınca o süreç zor olabilir ama ben hiç o kan verme onun sonucunu bekleme aşamasında da çek heyecanlı değildim

zira oldu ise olmuştur olmadı ise olmamıştır ben bunu 2 saat önce öğrensem de öğrenmesem de sonuç değişmez ki

burada öğrendim insanlar transfer sonrası erken gebelik testlerinden alıp evde yapıyorlarmış falan

hiç aklıma gelmemişti valla söylenen tarihten önce test yapmak

hamilelik o tüp bebek sürecinden çok daha uzun ve herkesinki güllük gülistanlık değil

o nedenle her anı bir aşama olarak görüp bitmesini beklemek en pratiği
Siz çok rahatmışsınız :) Keşke ben de öyle olsam. Ben tüp falan yokken test yapıp duruyordum. Her ay ha şimdi oldu ha olacak diyerek. Eşim geçen dedi; senin o iki senedir yaptığın testler ne işe yaradı şimdi bir kaç gün beklesen zaten anlayacaksın hamile olmadığını diye. Son zamanlarda artık düşünmemeye çalışıyordum.
 
X