Hayatimin en kötü günlerini bandirma da yasadim. 1 sene olmadan ayrildim sevdigim adamdan ayrilarak. Cok ruzgar vardi kulaklarimin agrisindan duramazdim. Eti madenin arka tarafinda 600 evlerde birbr sure oturduk bunalima girdim. In cin top oynuyordu hepsi yasliydi adeta issiz teksas kasabasi misali. Sonra bandirma da cok farkli insanlar var ki sabaha kadar dans ederler ezanin sesi duyulmaz. Iste o mahalle asil kabustu. Bandirma gelismemis minicik bir yer. Tavuk fabrikalari disinda fabrika da yok zaten. Bandirma nin nufusu zaten memur. Bandirma nin yerlileri bile iş icin istanbul a veya bursa ya gidiyor. Alisveris icin bile toplanip bursa ya gidenler var. Is yok kesinlikle. Daima ucak gurultuleri var. Evler hep rutubet. Her sokak dik bayir. Belediye hicbir seyle ilgilenmiyor sokak kopekleri insanlara saldiriyordu defalarca gordum.
