Arkadaşım Hamile Ama?

benim ablamda çok istediği bebeğinini kaybetti hamileyken ve tarifsiz bir acı , onu gömdük ve bütün uzuvları belliydi biliyor musunuz 6 haftalık bile yoktu daha ...bu kadar dünyada önem vermeyin ,bunun düşünmek bile bencillik, o çocuğu aldırınca gireceği sınavdan veya yaşayacağı hayattan haır geleceğine inanmıyorum ..bu konularda da anlayışlı olamıyorum kusura bakmayın..o bebeğe üzülüyorum ben bir tek annesiini onun hakkında düşündüklerini bilse diye ... arkadaşınıza söyleyecek lafım yok...
 
sırf kpss için bebek aldırmayı düşünmek olmaz bence allah sana bu nimeti vermiş geri tepemessin. ertelesin kpss yi çocuk çok daha önemli herşeyden önemli.....
 
Arkadaşlar neden tartışıyoruz ki , sınavı kaçırmamak için kendi çocuğundan vazgeçebilecek bir ANNE adayını ikna etmeye mi çalışıyoruz!!!!!! Çocuk sahibi olabilmek adına yıllarca gözyaşı döken ,varını yoğunu bu yolda harcayan ,anne olabilmek adına neleri bir anda silip atan hemcinslerimi burdan takdir ediyor ,arkadaşınızı ise kusura bakmayın ama bu düşüncesinden dolayı kınıyorum :eek:klava:
 
allahım böyle vefasızlara kadir kıymet bilmeyenlere veriyosun
bana ver yarabbim :Saruboceq: senağlama
sinirden ağlıyorum artık senağlama
 
allahım böyle vefasızlara kadir kıymet bilmeyenlere veriyosun
bana ver yarabbim :Saruboceq: senağlama
sinirden ağlıyorum artık senağlama
allah herkesi sınavlardan geçiriyor. seninde sınavın bu emin ol yaradan hakkında en hayırlısnı vermiştir. ağlama :teselli:
 
aldırdıysa çoktan bitmiştir arkadaşlar. kim ne derse desin o kendi istediğini yapar. bizler bebeğimiz olsun diye çıldırıyoruz olanlarda aldırmayı düşünüyor. yarabbim akıl fikir ver bu insanlara. madem istemiyormuş korunsaymış o zaman nedir bu yani istemeden oldu bilemedim diyenlere şaşıyorum gerçekten. bizler istediğimiz halde kistlerimiz oluştuysa korunuyoruz ki düşük tehlikesi yaratmasın dimi ama. okumuş cahillerden nefret eder oldum artık.
 
sırf kpss uğruna bir cana kıyıp affı olmayan günah işlemeyi düşünüyorsa yolu açık olsun.unutmasın ki kpssye tekrar girebilir.....
 
Bir bebegin günlügü

5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu. Var oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeginden bile küçügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varligimi ve benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda çiçekleri sevecegim.

19 Ekim (14.gün) : Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacagim.

23 Ekim (18.gün): Hiç göremedigim bir el agzimi biçimlendirmeye basladi. Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler dudagim damagim oluyor. Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde tebessümler açacak, gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha var degilmisim... Nasil olur? Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da olmak üzere ya... Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!

27 Ekim (22.gün): Bugün pek mutluyum. İçimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca böyle atip duracak. Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasim (28.gün): Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da biçimlenmeye basladi. Hele bir büyüsün kollarim bak nasil kucaklayacagim seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasim (38.gün): Ah evet... Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük seyler. Aman Allah'im parmaklarim da çikmaya basladi. Bunlarla çiçek toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de güzel bir siir yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak için sabirsizlaniyorum.

20 Kasim (46.gün): Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi.. Yasasin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmis. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin arasinda olacagim...

25 Kasim (51.gün): Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz oldugumun farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..

10 Aralik (66.gün): Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarim ve yanagim var... Anneme benziyorum galiba...

13 Aralik (69.gün): Artik çevreme bakabiliyorum. Etrafim çok karanlik ama olsun. Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün isigini görebilecegim, renkleri ve çiçekleri taniyacagim. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkusagi diye bir sey varmis.. Onu çok merak ediyorum.. Annecigim, babacigim sizin yüzünüzü de görecegim. Tanisacagiz.... Mutlu olacagiz. Gülüsecegiz..

24 Aralik (80.gün): Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli... Hiç duymadigim bir sey bu... Güzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim için ninni de söyleyecek misin annecigim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka... Beni koklayacaksin.. Çok seveceksin, degil mi?

28 Aralik (84.gün): Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor böyle... Sen aci çekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti... Sustun. Benimle niye konusmuyorsun anne? Anne... Anne... Annecigim... Yüzümde soguk bir sey hissediyorum. Anne, yüzümü parçaliyorlar... Anne bir seyler yap... Anne... Kolumu çekiyorlar anne... Canim yaniyor anne... Anne... Ayaklarimi parçaliyor bu sey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne...
Anne kalbimi parçaliyorlar... Annecigim... Anne... Anne... An... Ah!

sonunu okuyunca içim ürperdi,yazık
 
mrb arkadaşlarrr yorumlarınızı okudum bende görev yaptıgım için nete fazla giremiyorumm o arkadaş ben degilimm olsam söylerim çekinmedenn zaten ölee bir durum olsaa aldırmak gibi bir düşüncee geçmezz aklımdann çünkü ben evlenip hamile kalmaya çok meraklıyımm çok istiyorumm bir bebegimin olmasını :KK70: orda yanlış yazmışımm aklınızda öle bir soru kalmasınn.arkadaşıma gelincee yumurtalıklarında kist varmış tedavi olması gerekiyormuşş bana dedgi bu ve çocugu aldırdıı :KK43:çok üzüldümm

ayyy,yazık ya aldırdı demek....ne kadar sebebi olursa olsun yine de hiçbir şey onu haklı göstermez,caniii
 
Jinekoloji bölümünü inceleyin lütfen, sorunuzun cevabini orada bulabilirsiniz, bu tür bir konuyu bu bölümde acmaniza gerek yoktu...
 
X