Ne yapmam lazım?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

mizantropi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Haziran 2022
75
68
29
Kızlarım🌸 Hayırlı akşamlar öncelikle, yaklaşık 2/3 ay öncesinde burda konu açmıştım bilen bilir sayfa sayfa yazmıştım ancak sıkmamak adına özet geçeceğim.
Özeten: 1.5 senedir nişanlıyım, çok büyük sıkıntılar çektim. Bugünüme hamdolsun. Nişanlımın ailesi çok problemli. Bu zamana kadar hatayı hep kendimde aradım ancak onların hasta olduğuna kanaat getirdik. Nişanlım ile 9 senedir birlikteyim. Son 4 senedir aileler biliyor, 1.5 senedirde nişanlıyız. Şöyle söyleyip özet konusunu geçeyim. Benim ailem sorumluluklarının gayet bilincinde olan bir aile iken karşımıza gelenler bizi yok sayıyor vs vs.

Şimdi sizlere anlatmak istediğim şu🤍 Ben buraya daha önce yazdığımda, tecrübeli ablalarımızla/arkadaşlarımızla hasbihal ettik. Bana çok iyi geldiler. Özelliklede bir yorumu aklımdan atamıyorum. Abla yazmıştı ki “sonuna kadar okudum, nişanlının ailesinden hep sorunlu hasta ruhlu diye bahsediyorsun, hak veriyorum. ancak neden ısrarla bu insanlar ile akraba olmak istiyorsun” bu soru bir ampul gibi çınladı sanki benim beynimde.
Nişanlım, babasını ilah gibi görürdü. Bundan hemen hemen 1 ay öncesine kadar. Adeta tapardı, onların ailesinde öyle enteresan bi şekilde. -Kayınvalidem ile kayınpederim ayrılar ve ikisinin farklı ailesi var. eşleri çocukları ve akrabaları, kayınvalide tarafından problem yaşamıyorum kayınpeder tarafından şikayetçiyim-
Herkes mutlak gücün kayınpeder olduğunu iddia eder neredeyse tövbe haşa Allahın önüne geçirmişlerdi. kimse ondan habersiz bir şey yapamaz, kuş uçurtamaz gibi kayınpederimin karısıda haliyle bu olayı “first lady” şovuna çevirmişti ve deli gibi olay yaşamıştık.
Ben onların tarafından hiç sayılmadım, hep beni istemediler. İstemedikleri gibi iftiralarda bulundular, hakkımda sürekli orda burda konuştular. Şunu gönül rahatlığı içerisinde söyleyebilirim ki hiçbir saygısızlığım olmadı bunlara rağmen. Nişanlımı çok sevdiğim için ve onu kaybetmemek adına direndim diyebilirim. Ailemde bunların hepsine şahit oldu malesef, ne sinir krizleri ne ağlama krizleri hepsine şahit oldu annem babam ancak onlarda hemen hemen aynı şeyleri yaşadıkları için ayırmıyor saygı duyuyorlar “sevgime”. Nişanlımın ailesi kendi erbabında tanıdık bilindik kişiler, “mal mülk”leri varmış. Orda burda hakkımda konuşulmuş “soyismine geliyor, mala mülke geliyor, sevmiyor” diye. ancak ben söyle bir cümle kurdum akrabalarına, benim tek istediğim nişanlımla yuva kurmak. gerekirse soyismini almam evlilik sözleşmesi imzalarım, ev mal mülk hepsi sizin olsun. benim evim var, elhamdülillah her şeyi yapabilecek maddi güce de sahibim. elimde çok güzel bir mesleğim var. ancak kabullenemediler sebebi nedir inanın bilmiyorum. benim ailem onlara nazaran, çok daha güçlü bir aile (bunu laf olsun veya farklı bir amaç uğruna yazmıyorum şimdi anlayacaksınız). benim ailemi ti’ye aldılar. şu şekilde, 1.5 senedir nişanlı olan bir kızın ailesini hiç aramamak hiç sormamak evlerine gidip gelmemek yakış kalan bir durum değil. benim ailemde yok sayılıcak insanlar değil kaldı ki saygısızlığa ve terbiyesizliğe tahammül gösterecek insanlar değil. bu şekilde şeyler yaşandı. nişanlandıktan hemen 2 gün sonra, kayınpederim sordu düğünü ne zaman yapalım diye ben bu senenin 9. ayını söylemiştim. konuşuldu yani şizofren değilim ancak sanki onlar normalmiş ben hasta biriymişim gibi😂 velhasıl ailemle konuşma gerçekleşmedi kimse benim ailemi saymadı. bu senenin haziran ayında ailem nişanı atmaya hazırland (aile büyüklerimiz) bi şekilde engel oldum. nişanlıma bu işin derhal çözüleceğini daha fazla vakit geçmemesi gerektiğini söylediler. nişanlım bu zamana kadar hep babası için “o ne derse o” tribinde olan biriydi. Allahıma hamdolsun, kime tapması gerektiğini öğrendiği günden beri gözündeki perde kalktı. Namaza başladı ve artık mutlak gücün babası değil Allah olduğunun farkında. Bana türlü türlü terbiyesizlikler yapıldığı için en basit örnek ile ben bunları görmek istemedim, yani sosyal medyada görmek istemiyorum mesela. Kayınpederim geçen gün kavga etmiş nişanlım ile, benim için: fotoğraflarımı beğenmiyor, eşimin storylerini izlemiyor, beni babalar gününde aramadı vb. cümleler kurmuş. bunlar benim çok garibime gidiyor. bunlarda nasıl insanlar storylerde laf sokalım, post atıp gönderme yapalım öyle tipler. görmek istememek benim en doğal hakkım bence. çok toksikler. ve beni aşağıya çekiyolar. ister istemez benimle alakalı olmasa dahi canım sıkılıyor, moralim bozuluyor. çünkü kayınpederimin bana karşı doldurulduğunu biliyorum, normal şartlarda o adamla benim aram iyiydi. her neyse.
1 aydır akli dengemi kaybetmiş gibiyim. hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçekten bu bir ayda ağladığım kadar ne zaman ağladım hatırlamıyorum. içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. dışarı dahi çıkmıyorum. çalışmıyorum. çalışamıyorum çünkü aklım meşgul olduğunda işime kendimi veremezsem şayet onlarca kişinin hayatına mâl olabilirim bu sebepten ötürü çalışamıyorum. kafamda sürekli birileri konuşuyor, paranoya olduğumu hissediyorum. ve çok yorulduğumu. bitap düştüm adeta. bi anda sistemim kapatıverdi beni. etrafımdaki herkes bu halimden çok endişeli. normalde çok enerjik biriyimdir, çok espri yapar çok gülerim. mesela şöyle diyim, ortada hiçbir şey yokken bile kınamın hayalini kuran biriydim. hiçbir şey olmasa bile bir kına tefine baktığımda içimde kelebekler uçuşurdu, onlar kalmadı artık malesef yapamıyorum. içimden hiçbir şey gelmiyor.

aldığım karar şu, nişanlımı çok seviyorum onunda beni çok sevdiğini biliyorum. şuanda izlediği tutum çok iyi, kimsenin düşüncesi artık benim umrumda değil yaparlarsa kendileri için yaparlar yapmazlarsa davetiyelerini evlerine yollarım modunda (düğün vs).
ancak ben bu insanlarla bir ömürü bu seneleri geçirdiğim gibi geçiremem malesef. elimden gelen her şeyi yaptım. iyi oldum olmadı, hiçbir şey yapmadım yine kötü oldum. kaldı ki, ben bu dünyaya iyilik meleği olarak getirilmedim. kimsenin sorunlu çocuklarıyla ilgilenecek gücüm yok.
nişanlımın bahsettiğim ailesiyle hiçbir şekilde görüşmeyi düşünmüyorum. hayatımın hiçbir yerinde zerre olsunlar istemiyorum. nişanlım görüşebilir, ailesidir. çocuğu olursa götürür getirir. bunlara karışamam haddim değil ancak benim evime giremezler. kapısından dahi geçemezler artık.
şunu istiyorum ama artık hayırlısıyla bir evlenebilsek kolaylıkla, kimsenin gönlü kırılmadan herkesin gönlü hoşnut olarak. çünkü, kendileri olmadığı zaman türlü türlü pislik yaparlar. bunlar böyle insanlar. illaki bir yerde bir günah işledim ve bu insanlar günahlarımın kefareti. Allahın bana bir imtihanı olduğunu düşünüyorum. şunuda açıklamak istiyorum, şizofren olduklarını net bir şekilde. düşünün bir yerde oturuyorsunuz birileriyle, bir şeyler konuşuyorsunuz. konuştunuz ama yani biliyosunuz ne konuştuğunuzuda. sizinle beraber 3 kişi daha şahit olmuş konuştuğunuza diyelim. bunu inkar ediyorsunuz söylemediğinizi iddia ediyorsunuz, söylediğiniz kanıtlanıyor hala inkar etmeye devam edip üste çıkmaya çalışıyorsunuz. bunlar “aile” adı altında, ağızlarına yalanın yuva yaptığı, birbirlerini pohpohlayıp gaza getiren, hayatta hiçbir amacı gayesi olmayan insan grubu. yani şu şekilde söyliyim, mesela gerçekleri değil kendi duymak istediklerini konuşurlar. yalan olduklarını bilselerde, yalan olması onları mutlu ediyor. ciddi hastalar. hepsi birbirinin arkasından konuşuyor, üstelik benim yanımda. ağzımdan tek kelime laf çıkmamasına rağmen (çok ciddiyim) çoğu şeyin benim üstüme kalmışlığı var. ölmüş akrabaları için bile bana “senin hakkında böyle demişti” diyorlar. nişanlıma şu sorulmuş, “seninki benim hikayelerimi izlemiyormuş x kişisine sordum senin hikayelerini izliyor mu diye onuda izlemiyormuş” ben anlamıyorum, beni önemsiyor musunuz yoksa nedir başka bir şey mi? her neyse, anlayamayacağım da hiçbir zaman bu düşünce yapısını.
ben bu hastalıklı insanların içinde kala kala, kendi sağlığımdan olmak üzereyim. olmuş bile olabilirim.
ben avukatım, insanların hayatlarına dokunan biriyim. benim psikolojim hep iyi olmak zorunda. antidepresan kullanamam, resmi olarak yasak. kullanma durumumda ruhsatım elimden alınır. annem artık yazık kadın, dün dediki seni bitkisel sakinleştiriciye başlatıcam bu böyle olmayacak. ki annem ilaca çok karşı bir insandır. artık dayanamıyor kızının sürekli saçlarını yolmasına. saç diplerim olduğu gibi kanayan yara. farkında olmadan tırnaklarımı sokuyormuşum. zona hastası oldum, vucudumun cesitli bölgelerinde kırmızı büyük yaralar çıktı. bunların hepsinin stres kaynaklı olduğunu biliyorum. çok yoruldum, çok üzüldüm.
ne yapacağımı, nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyorum sevgili ablalarım. çevremdeki insanların objektif yaklaşamadığını düşündüğümden mütevellit sizlerden yardım istemek istedim. bu hususta bana yardımcı olabilirseniz gerçekten çok sevinirim. Allah razı olsun hepinizden🌸
Dipnot: Lütfen saygı çerçevesi içinde konuşalım olur mu, karşımızdaki insanında bir ananın yavrusu olduğunu unutmadan. Daha önce başlık açtığımda çok kırıcı yazılara maruz kalmıştım, konuyu kapattırmak durumunda kalmıştım. Teşekkür ederim.

Sevgiler🌿
 
Evlenmeden size böyle konular açtıranlar evlendikten sonra neler yapmaz. Evime sokmam, hiç görüşmem vs demekle olmuyor o işler. 9 yıl neden devam ettiniz, aileniz niye bunlara göz yumdu? Yazık değil mi gençliğinize, hayatınıza? Aşk uğruna ki belliki neredeyse çocukluk aşkıymış. Çocukluk hevesi uğruna kendine bunları yapmaya değer mi?
 
Evlenmeden size böyle konular açtıranlar evlendikten sonra neler yapmaz. Evime sokmam, hiç görüşmem vs demekle olmuyor o işler. 9 yıl neden devam ettiniz, aileniz niye bunlara göz yumdu? Yazık değil mi gençliğinize, hayatınıza? Aşk uğruna ki belliki neredeyse çocukluk aşkıymış. Çocukluk hevesi uğruna kendine bunları yapmaya değer mi?
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Dediğim gibi 9 yılın 5 yılında ailem biliyordu ama bir ismi yoktu. Onun aileside ciddiyetin farkında değildi. Üniversiteyi bitirdikten sonra adını koyduk tamamen. Bilinmediği ya da üstüne düşülmediğinden mütevellit, bu tarz sorunlar yaşamamıştım. Geçtiğimiz senelerde çocukluk alevi olabilirdi ancak seneler geçtikçe gerçekten kalbimde güzel bir yer edindi sevgilim.
 
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Dediğim gibi 9 yılın 5 yılında ailem biliyordu ama bir ismi yoktu. Onun aileside ciddiyetin farkında değildi. Üniversiteyi bitirdikten sonra adını koyduk tamamen. Bilinmediği ya da üstüne düşülmediğinden mütevellit, bu tarz sorunlar yaşamamıştım. Geçtiğimiz senelerde çocukluk alevi olabilirdi ancak seneler geçtikçe gerçekten kalbimde güzel bir yer edindi sevgilim.
9 yıllık emeğim sevgim vs diyerek sevgilinizden vazgeçmezsiniz. Yapacak olsanız zaten çok önceden yapar hatta hiç nişanlanmazdınız. Ayrılığı bir seçenek olarak görmüyorsunuz diye düşünüyorum. En mantıklısı bambaşka bir şehirde herkesten uzakta sıfırdan bir hayat kurmak. Aynı şehirde hele genis bir aile ise öyle kapımı kapatırım, kimse gelemez evime sokmam vs vs bunu sağlamak çok zor. kusura bakmayın sizi çok nahif buldum. Bir yerde direncinizin kırılacağını hissediyorum.
 
9 yıllık emeğim sevgim vs diyerek sevgilinizden vazgeçmezsiniz. Yapacak olsanız zaten çok önceden yapar hatta hiç nişanlanmazdınız. Ayrılığı bir seçenek olarak görmüyorsunuz diye düşünüyorum. En mantıklısı bambaşka bir şehirde herkesten uzakta sıfırdan bir hayat kurmak. Aynı şehirde hele genis bir aile ise öyle kapımı kapatırım, kimse gelemez evime sokmam vs vs bunu sağlamak çok zor. kusura bakmayın sizi çok nahif buldum. Bir yerde direncinizin kırılacağını hissediyorum.
yorumunuz için tekrardan teşekkür ederim. ben de direncimin çoktan kırıldığını düşünüyorum. başka bir şehire gitmem çok zor. tüm düzenim burda. ancak şöyle bir handikap var; bu zamana kadar zaten sık sık birbirlerine gidip gelen insanlar değiller. nişanlım zaten istanbulun bir ucunda oturuyor diğerleri bir ucunda. bende nişanlımın bekarken oturduğu muhitte oturmaya niyetlenmiştim. benim babam bana çok düşkün, istediği zaman çıkıp gelemeyecek bir durumda olursa çok üzülür. ondan sebep bende bu şehri terkedemem. ama inanın bana, ben açmam diyorum ya mesela kapımı; onlarda benim kapımı çalmazlar zaten.
 
Kızlarım🌸 Hayırlı akşamlar öncelikle, yaklaşık 2/3 ay öncesinde burda konu açmıştım bilen bilir sayfa sayfa yazmıştım ancak sıkmamak adına özet geçeceğim.
Özeten: 1.5 senedir nişanlıyım, çok büyük sıkıntılar çektim. Bugünüme hamdolsun. Nişanlımın ailesi çok problemli. Bu zamana kadar hatayı hep kendimde aradım ancak onların hasta olduğuna kanaat getirdik. Nişanlım ile 9 senedir birlikteyim. Son 4 senedir aileler biliyor, 1.5 senedirde nişanlıyız. Şöyle söyleyip özet konusunu geçeyim. Benim ailem sorumluluklarının gayet bilincinde olan bir aile iken karşımıza gelenler bizi yok sayıyor vs vs.

Şimdi sizlere anlatmak istediğim şu🤍 Ben buraya daha önce yazdığımda, tecrübeli ablalarımızla/arkadaşlarımızla hasbihal ettik. Bana çok iyi geldiler. Özelliklede bir yorumu aklımdan atamıyorum. Abla yazmıştı ki “sonuna kadar okudum, nişanlının ailesinden hep sorunlu hasta ruhlu diye bahsediyorsun, hak veriyorum. ancak neden ısrarla bu insanlar ile akraba olmak istiyorsun” bu soru bir ampul gibi çınladı sanki benim beynimde.
Nişanlım, babasını ilah gibi görürdü. Bundan hemen hemen 1 ay öncesine kadar. Adeta tapardı, onların ailesinde öyle enteresan bi şekilde. -Kayınvalidem ile kayınpederim ayrılar ve ikisinin farklı ailesi var. eşleri çocukları ve akrabaları, kayınvalide tarafından problem yaşamıyorum kayınpeder tarafından şikayetçiyim-
Herkes mutlak gücün kayınpeder olduğunu iddia eder neredeyse tövbe haşa Allahın önüne geçirmişlerdi. kimse ondan habersiz bir şey yapamaz, kuş uçurtamaz gibi kayınpederimin karısıda haliyle bu olayı “first lady” şovuna çevirmişti ve deli gibi olay yaşamıştık.
Ben onların tarafından hiç sayılmadım, hep beni istemediler. İstemedikleri gibi iftiralarda bulundular, hakkımda sürekli orda burda konuştular. Şunu gönül rahatlığı içerisinde söyleyebilirim ki hiçbir saygısızlığım olmadı bunlara rağmen. Nişanlımı çok sevdiğim için ve onu kaybetmemek adına direndim diyebilirim. Ailemde bunların hepsine şahit oldu malesef, ne sinir krizleri ne ağlama krizleri hepsine şahit oldu annem babam ancak onlarda hemen hemen aynı şeyleri yaşadıkları için ayırmıyor saygı duyuyorlar “sevgime”. Nişanlımın ailesi kendi erbabında tanıdık bilindik kişiler, “mal mülk”leri varmış. Orda burda hakkımda konuşulmuş “soyismine geliyor, mala mülke geliyor, sevmiyor” diye. ancak ben söyle bir cümle kurdum akrabalarına, benim tek istediğim nişanlımla yuva kurmak. gerekirse soyismini almam evlilik sözleşmesi imzalarım, ev mal mülk hepsi sizin olsun. benim evim var, elhamdülillah her şeyi yapabilecek maddi güce de sahibim. elimde çok güzel bir mesleğim var. ancak kabullenemediler sebebi nedir inanın bilmiyorum. benim ailem onlara nazaran, çok daha güçlü bir aile (bunu laf olsun veya farklı bir amaç uğruna yazmıyorum şimdi anlayacaksınız). benim ailemi ti’ye aldılar. şu şekilde, 1.5 senedir nişanlı olan bir kızın ailesini hiç aramamak hiç sormamak evlerine gidip gelmemek yakış kalan bir durum değil. benim ailemde yok sayılıcak insanlar değil kaldı ki saygısızlığa ve terbiyesizliğe tahammül gösterecek insanlar değil. bu şekilde şeyler yaşandı. nişanlandıktan hemen 2 gün sonra, kayınpederim sordu düğünü ne zaman yapalım diye ben bu senenin 9. ayını söylemiştim. konuşuldu yani şizofren değilim ancak sanki onlar normalmiş ben hasta biriymişim gibi😂 velhasıl ailemle konuşma gerçekleşmedi kimse benim ailemi saymadı. bu senenin haziran ayında ailem nişanı atmaya hazırland (aile büyüklerimiz) bi şekilde engel oldum. nişanlıma bu işin derhal çözüleceğini daha fazla vakit geçmemesi gerektiğini söylediler. nişanlım bu zamana kadar hep babası için “o ne derse o” tribinde olan biriydi. Allahıma hamdolsun, kime tapması gerektiğini öğrendiği günden beri gözündeki perde kalktı. Namaza başladı ve artık mutlak gücün babası değil Allah olduğunun farkında. Bana türlü türlü terbiyesizlikler yapıldığı için en basit örnek ile ben bunları görmek istemedim, yani sosyal medyada görmek istemiyorum mesela. Kayınpederim geçen gün kavga etmiş nişanlım ile, benim için: fotoğraflarımı beğenmiyor, eşimin storylerini izlemiyor, beni babalar gününde aramadı vb. cümleler kurmuş. bunlar benim çok garibime gidiyor. bunlarda nasıl insanlar storylerde laf sokalım, post atıp gönderme yapalım öyle tipler. görmek istememek benim en doğal hakkım bence. çok toksikler. ve beni aşağıya çekiyolar. ister istemez benimle alakalı olmasa dahi canım sıkılıyor, moralim bozuluyor. çünkü kayınpederimin bana karşı doldurulduğunu biliyorum, normal şartlarda o adamla benim aram iyiydi. her neyse.
1 aydır akli dengemi kaybetmiş gibiyim. hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçekten bu bir ayda ağladığım kadar ne zaman ağladım hatırlamıyorum. içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. dışarı dahi çıkmıyorum. çalışmıyorum. çalışamıyorum çünkü aklım meşgul olduğunda işime kendimi veremezsem şayet onlarca kişinin hayatına mâl olabilirim bu sebepten ötürü çalışamıyorum. kafamda sürekli birileri konuşuyor, paranoya olduğumu hissediyorum. ve çok yorulduğumu. bitap düştüm adeta. bi anda sistemim kapatıverdi beni. etrafımdaki herkes bu halimden çok endişeli. normalde çok enerjik biriyimdir, çok espri yapar çok gülerim. mesela şöyle diyim, ortada hiçbir şey yokken bile kınamın hayalini kuran biriydim. hiçbir şey olmasa bile bir kına tefine baktığımda içimde kelebekler uçuşurdu, onlar kalmadı artık malesef yapamıyorum. içimden hiçbir şey gelmiyor.

aldığım karar şu, nişanlımı çok seviyorum onunda beni çok sevdiğini biliyorum. şuanda izlediği tutum çok iyi, kimsenin düşüncesi artık benim umrumda değil yaparlarsa kendileri için yaparlar yapmazlarsa davetiyelerini evlerine yollarım modunda (düğün vs).
ancak ben bu insanlarla bir ömürü bu seneleri geçirdiğim gibi geçiremem malesef. elimden gelen her şeyi yaptım. iyi oldum olmadı, hiçbir şey yapmadım yine kötü oldum. kaldı ki, ben bu dünyaya iyilik meleği olarak getirilmedim. kimsenin sorunlu çocuklarıyla ilgilenecek gücüm yok.
nişanlımın bahsettiğim ailesiyle hiçbir şekilde görüşmeyi düşünmüyorum. hayatımın hiçbir yerinde zerre olsunlar istemiyorum. nişanlım görüşebilir, ailesidir. çocuğu olursa götürür getirir. bunlara karışamam haddim değil ancak benim evime giremezler. kapısından dahi geçemezler artık.
şunu istiyorum ama artık hayırlısıyla bir evlenebilsek kolaylıkla, kimsenin gönlü kırılmadan herkesin gönlü hoşnut olarak. çünkü, kendileri olmadığı zaman türlü türlü pislik yaparlar. bunlar böyle insanlar. illaki bir yerde bir günah işledim ve bu insanlar günahlarımın kefareti. Allahın bana bir imtihanı olduğunu düşünüyorum. şunuda açıklamak istiyorum, şizofren olduklarını net bir şekilde. düşünün bir yerde oturuyorsunuz birileriyle, bir şeyler konuşuyorsunuz. konuştunuz ama yani biliyosunuz ne konuştuğunuzuda. sizinle beraber 3 kişi daha şahit olmuş konuştuğunuza diyelim. bunu inkar ediyorsunuz söylemediğinizi iddia ediyorsunuz, söylediğiniz kanıtlanıyor hala inkar etmeye devam edip üste çıkmaya çalışıyorsunuz. bunlar “aile” adı altında, ağızlarına yalanın yuva yaptığı, birbirlerini pohpohlayıp gaza getiren, hayatta hiçbir amacı gayesi olmayan insan grubu. yani şu şekilde söyliyim, mesela gerçekleri değil kendi duymak istediklerini konuşurlar. yalan olduklarını bilselerde, yalan olması onları mutlu ediyor. ciddi hastalar. hepsi birbirinin arkasından konuşuyor, üstelik benim yanımda. ağzımdan tek kelime laf çıkmamasına rağmen (çok ciddiyim) çoğu şeyin benim üstüme kalmışlığı var. ölmüş akrabaları için bile bana “senin hakkında böyle demişti” diyorlar. nişanlıma şu sorulmuş, “seninki benim hikayelerimi izlemiyormuş x kişisine sordum senin hikayelerini izliyor mu diye onuda izlemiyormuş” ben anlamıyorum, beni önemsiyor musunuz yoksa nedir başka bir şey mi? her neyse, anlayamayacağım da hiçbir zaman bu düşünce yapısını.
ben bu hastalıklı insanların içinde kala kala, kendi sağlığımdan olmak üzereyim. olmuş bile olabilirim.
ben avukatım, insanların hayatlarına dokunan biriyim. benim psikolojim hep iyi olmak zorunda. antidepresan kullanamam, resmi olarak yasak. kullanma durumumda ruhsatım elimden alınır. annem artık yazık kadın, dün dediki seni bitkisel sakinleştiriciye başlatıcam bu böyle olmayacak. ki annem ilaca çok karşı bir insandır. artık dayanamıyor kızının sürekli saçlarını yolmasına. saç diplerim olduğu gibi kanayan yara. farkında olmadan tırnaklarımı sokuyormuşum. zona hastası oldum, vucudumun cesitli bölgelerinde kırmızı büyük yaralar çıktı. bunların hepsinin stres kaynaklı olduğunu biliyorum. çok yoruldum, çok üzüldüm.
ne yapacağımı, nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyorum sevgili ablalarım. çevremdeki insanların objektif yaklaşamadığını düşündüğümden mütevellit sizlerden yardım istemek istedim. bu hususta bana yardımcı olabilirseniz gerçekten çok sevinirim. Allah razı olsun hepinizden🌸
Dipnot: Lütfen saygı çerçevesi içinde konuşalım olur mu, karşımızdaki insanında bir ananın yavrusu olduğunu unutmadan. Daha önce başlık açtığımda çok kırıcı yazılara maruz kalmıştım, konuyu kapattırmak durumunda kalmıştım. Teşekkür ederim.

Sevgiler🌿
Bende eski sevgilim niye ruh hastası gibi dolaşıyor tedavi görmüyor diye dusunurdum.
Şuan cevabını almış oldum😂 avukatlik ruhsatı aliniyormus ha 😂😂😂 vay be
 
Ya o kadar güzel yazmışsınız ki kırılmanızı hiç istemem ama nişanlınızın şuan ki tutumunun ben kalıcı olacağını düşünmüyorum maalesef. Evlendikten belli bir süre sonra aranızda en ufak bir münakaşa çıksa ailem de ailem diyeceğini düşünüyorum. Bir de ailesiyle arasında oluşan mesafeden de sizi suçlayacak ve ailesinin size karşı kışkırtmalarına ve manipülasyonlarına geleceğini düşünüyorum ben.
 
Bende eski sevgilim niye ruh hastası gibi dolaşıyor tedavi görmüyor diye dusunurdum.
Şuan cevabını almış oldum😂 avukatlik ruhsatı aliniyormus ha 😂😂😂 vay be
Psikolojik destek alabilirsiniz ancak resmi olarak bu şekilde işlere girişmemeniz gerekir. Reklam vb. şeyler de yasaktır bu meslekte. Avukat olup influencerlık yapamazsınız mesela👻 Valla ruhsat elden gidecekse de yapacak bir şey yok, insan aklını kaybettikten sonra yedi düvel bir araya gelse ne olur.. Yorumunuz için teşekkür ederim. Sevgiler
 
Ço0ok uzun yazmışsınız okuyamadım ama tek diyeceğim şey evlenince o hasta dediğiniz ailesi baştacı olacak
Evime sokmam dediğiniz her an kavga kopacak
Onlar benim ailem diyecek
Benim nişanlım öyle biri değil 9 yıldır tanıyorum dediğinizi duyar gibiyim
Bekleyin ve görün.. hiç şaşmaz.
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Temennim sizin dediğiniz gibi olmaması yönünde. Sevgiler🌿
 
Ya o kadar güzel yazmışsınız ki kırılmanızı hiç istemem ama nişanlınızın şuan ki tutumunun ben kalıcı olacağını düşünmüyorum maalesef. Evlendikten belli bir süre sonra aranızda en ufak bir münakaşa çıksa ailem de ailem diyeceğini düşünüyorum. Bir de ailesiyle arasında oluşan mesafeden de sizi suçlayacak ve ailesinin size karşı kışkırtmalarına ve manipülasyonlarına geleceğini düşünüyorum ben.
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Umarım dediğiniz gibi olmaz çünkü onun bu tutumunu görünce neredeyse kurban kesecektim. Mutluluktan ağladım, o kadar ihtiyacım olan bir şeydi ki onun bu tutumu ve arkamda sapasağlam durabilmesi. Zaten bu tutumu stabil hale getirmediği takdirde ellerinden yavaş yavaş kayıp gideceğimin (nitekim öyle bir durumdaydım) farkında. Keşke ailesi çok iyi insanlar olsa da, faydaları olsa da ben bu yazdıklarımdan utansaydım. Çok isterdim. Umarım sizin dediğiniz gibi olmaz. Değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim. Sevgiler🌿
 
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Umarım dediğiniz gibi olmaz çünkü onun bu tutumunu görünce neredeyse kurban kesecektim. Mutluluktan ağladım, o kadar ihtiyacım olan bir şeydi ki onun bu tutumu ve arkamda sapasağlam durabilmesi. Zaten bu tutumu stabil hale getirmediği takdirde ellerinden yavaş yavaş kayıp gideceğimin (nitekim öyle bir durumdaydım) farkında. Keşke ailesi çok iyi insanlar olsa da, faydaları olsa da ben bu yazdıklarımdan utansaydım. Çok isterdim. Umarım sizin dediğiniz gibi olmaz. Değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim. Sevgiler🌿
Umarım ben haksız çıkarım ve çok mutlu olursun canım 🌸
 
Düzelmeyecek.
Önce inşallah böyle olmaz diyeceksiniz. Değiştiği yönünde bir tek davranış bulsanız buna tutunacaksınız.
Evlenince ailesi her şeyi olacak. Eğer çocuğunuz olursa bu sefer boşanmak zor gelecek.
Çok talihsiz bir döngünün içine gireceksiniz. Pembe gözlüklerinizi çıkartın. Çok kötü günler kapıda...
 
Düzelmeyecek.
Önce inşallah böyle olmaz diyeceksiniz. Değiştiği yönünde bir tek davranış bulsanız buna tutunacaksınız.
Evlenince ailesi her şeyi olacak. Eğer çocuğunuz olursa bu sefer boşanmak zor gelecek.
Çok talihsiz bir döngünün içine gireceksiniz. Pembe gözlüklerinizi çıkartın. Çok kötü günler kapıda...
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Gidişatımız gösterecek. Sevgiler🌿
 
Onlar ruh hastasi, onu anladik da. Siz de cok saglikli gelmediniz bana. Hep mi boyleydiniz , onlar mi bu hale getirdi bilmem de. Sevgiliniz evliya olsa, hakkaniyeti saglamak icin her seyi yapsa bile asla huzurunuz olmayacak. Size basarilar dilerim, ama hicbir sey icin gec degil bence
 
Ço0ok uzun yazmışsınız okuyamadım ama tek diyeceğim şey evlenince o hasta dediğiniz ailesi baştacı olacak
Evime sokmam dediğiniz her an kavga kopacak
Onlar benim ailem diyecek
Benim nişanlım öyle biri değil 9 yıldır tanıyorum dediğinizi duyar gibiyim
Bekleyin ve görün.. hiç şaşmaz.
En babasıyla alakasızı bile evlendikten sonra babacım oluyor. Konu sahibi başardım altından kalktım sanıyor ama görecek dediğiniz gibi. 9 seneymiş emek verdimmiş bunlar boş şeyler. Bir erkek ilk günde belli etmeli kendini. Ailesini tanıyor sonuçta söyleyeceklerini yapacaklarını tahmin ediyor. Söyleyeceği ilk laf "ben bu kişiyle uzun süredir beraberim ve evlilik kararı aldım, gerek görürsem yeri gelirse size danışırım" olmalı

Bu kadar uzun süre sevgili kalıp evlenip 6 ayda boşanıyor insanlar. Evlendikten sonra arkanızda durmamaya başlarsa, ne olacak mizantropi? Babasının otoritesine bu kadar bağlı erkeği namaz falan değiştirmez. Şu andaki tutumu diyerek zaten siz de biliyorsunuz tekrar babasından yana değişeceğini. Bu ne ya saç yolmaya tırnak sökmeye kadar gelmişsiniz. Bu kadar okumuş meslek sahibi olmuş genç kızın kendine layık gördüğüne bak.
Siz istediğiniz kadar düzeldik arkada bıraktık nişanlım yanımda artık deyin. Bir duygu sömürüsüne hastayım oğlum demeye bakar nişanlınızın dönmesi için. İnsanlar iyiliğinize konuşmuşlar ama objektif değiller deyip burada onaylanma ihtiyacı içindesiniz. 14 senedir bu forumda üyeyim, hiç görmedim okumadım nişanlınız karakterinde bir erkeğin ailesini sildiğini. Kafaya koymuşsunuz, kendinizi bile bile atın ateşe. O yasak dediğiniz ilaçları birer birer yutacaksınız sonra psikolojik tedavi görerken.
 
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Gidişatımız gösterecek. Sevgiler🌿
Bu yorumdan ben şunu anluyorum
Başıma ne gelecekse razıyım çekeceğim
Peki merak ediyorum neden ?
Size 44 yaşımın tecrübesiyle sesleniyorum beni dinleyin
Hayat tüm hataları yapmak icin çok kısa
Bazı hataların yapılmışindan ders alın siz yapmayın
Bu yasadiklariniz henüz fragman
Evlenince bunlar çarpı on olacak
Bu aile Allah bin defa esirgesin sizi kanser eder
Değer mi yavrum bak çok pişman olursun
Yol yakınken dön derim
Benimde üç kızım var
Deli sözüme binlerce kere tövbe Allahım ne olur sen yaşatma beni deli sozumle sınama ya rabbi
Strese bağlı olarak yaşadığınız o rahatsızlıkların binde birini yaşadığını görsem elimle ayiririm nişan neymiş on çocuklu olsa ayiririm
Neymiş sevgisine saygı duyacakmisim
Hadi ordan
Ben anlamıyorum valla ne sizi ne ailenizi ne diyeyim Allah idrak versin Allah yardımcınız olsun
 
Yasayip görmek istiyorsun lakin evlennce nisanli gibi olmayacaksin... 1yil sonra konun yine gelecek ailesi vs vs
 
Kızlarım🌸 Hayırlı akşamlar öncelikle, yaklaşık 2/3 ay öncesinde burda konu açmıştım bilen bilir sayfa sayfa yazmıştım ancak sıkmamak adına özet geçeceğim.
Özeten: 1.5 senedir nişanlıyım, çok büyük sıkıntılar çektim. Bugünüme hamdolsun. Nişanlımın ailesi çok problemli. Bu zamana kadar hatayı hep kendimde aradım ancak onların hasta olduğuna kanaat getirdik. Nişanlım ile 9 senedir birlikteyim. Son 4 senedir aileler biliyor, 1.5 senedirde nişanlıyız. Şöyle söyleyip özet konusunu geçeyim. Benim ailem sorumluluklarının gayet bilincinde olan bir aile iken karşımıza gelenler bizi yok sayıyor vs vs.

Şimdi sizlere anlatmak istediğim şu🤍 Ben buraya daha önce yazdığımda, tecrübeli ablalarımızla/arkadaşlarımızla hasbihal ettik. Bana çok iyi geldiler. Özelliklede bir yorumu aklımdan atamıyorum. Abla yazmıştı ki “sonuna kadar okudum, nişanlının ailesinden hep sorunlu hasta ruhlu diye bahsediyorsun, hak veriyorum. ancak neden ısrarla bu insanlar ile akraba olmak istiyorsun” bu soru bir ampul gibi çınladı sanki benim beynimde.
Nişanlım, babasını ilah gibi görürdü. Bundan hemen hemen 1 ay öncesine kadar. Adeta tapardı, onların ailesinde öyle enteresan bi şekilde. -Kayınvalidem ile kayınpederim ayrılar ve ikisinin farklı ailesi var. eşleri çocukları ve akrabaları, kayınvalide tarafından problem yaşamıyorum kayınpeder tarafından şikayetçiyim-
Herkes mutlak gücün kayınpeder olduğunu iddia eder neredeyse tövbe haşa Allahın önüne geçirmişlerdi. kimse ondan habersiz bir şey yapamaz, kuş uçurtamaz gibi kayınpederimin karısıda haliyle bu olayı “first lady” şovuna çevirmişti ve deli gibi olay yaşamıştık.
Ben onların tarafından hiç sayılmadım, hep beni istemediler. İstemedikleri gibi iftiralarda bulundular, hakkımda sürekli orda burda konuştular. Şunu gönül rahatlığı içerisinde söyleyebilirim ki hiçbir saygısızlığım olmadı bunlara rağmen. Nişanlımı çok sevdiğim için ve onu kaybetmemek adına direndim diyebilirim. Ailemde bunların hepsine şahit oldu malesef, ne sinir krizleri ne ağlama krizleri hepsine şahit oldu annem babam ancak onlarda hemen hemen aynı şeyleri yaşadıkları için ayırmıyor saygı duyuyorlar “sevgime”. Nişanlımın ailesi kendi erbabında tanıdık bilindik kişiler, “mal mülk”leri varmış. Orda burda hakkımda konuşulmuş “soyismine geliyor, mala mülke geliyor, sevmiyor” diye. ancak ben söyle bir cümle kurdum akrabalarına, benim tek istediğim nişanlımla yuva kurmak. gerekirse soyismini almam evlilik sözleşmesi imzalarım, ev mal mülk hepsi sizin olsun. benim evim var, elhamdülillah her şeyi yapabilecek maddi güce de sahibim. elimde çok güzel bir mesleğim var. ancak kabullenemediler sebebi nedir inanın bilmiyorum. benim ailem onlara nazaran, çok daha güçlü bir aile (bunu laf olsun veya farklı bir amaç uğruna yazmıyorum şimdi anlayacaksınız). benim ailemi ti’ye aldılar. şu şekilde, 1.5 senedir nişanlı olan bir kızın ailesini hiç aramamak hiç sormamak evlerine gidip gelmemek yakış kalan bir durum değil. benim ailemde yok sayılıcak insanlar değil kaldı ki saygısızlığa ve terbiyesizliğe tahammül gösterecek insanlar değil. bu şekilde şeyler yaşandı. nişanlandıktan hemen 2 gün sonra, kayınpederim sordu düğünü ne zaman yapalım diye ben bu senenin 9. ayını söylemiştim. konuşuldu yani şizofren değilim ancak sanki onlar normalmiş ben hasta biriymişim gibi😂 velhasıl ailemle konuşma gerçekleşmedi kimse benim ailemi saymadı. bu senenin haziran ayında ailem nişanı atmaya hazırland (aile büyüklerimiz) bi şekilde engel oldum. nişanlıma bu işin derhal çözüleceğini daha fazla vakit geçmemesi gerektiğini söylediler. nişanlım bu zamana kadar hep babası için “o ne derse o” tribinde olan biriydi. Allahıma hamdolsun, kime tapması gerektiğini öğrendiği günden beri gözündeki perde kalktı. Namaza başladı ve artık mutlak gücün babası değil Allah olduğunun farkında. Bana türlü türlü terbiyesizlikler yapıldığı için en basit örnek ile ben bunları görmek istemedim, yani sosyal medyada görmek istemiyorum mesela. Kayınpederim geçen gün kavga etmiş nişanlım ile, benim için: fotoğraflarımı beğenmiyor, eşimin storylerini izlemiyor, beni babalar gününde aramadı vb. cümleler kurmuş. bunlar benim çok garibime gidiyor. bunlarda nasıl insanlar storylerde laf sokalım, post atıp gönderme yapalım öyle tipler. görmek istememek benim en doğal hakkım bence. çok toksikler. ve beni aşağıya çekiyolar. ister istemez benimle alakalı olmasa dahi canım sıkılıyor, moralim bozuluyor. çünkü kayınpederimin bana karşı doldurulduğunu biliyorum, normal şartlarda o adamla benim aram iyiydi. her neyse.
1 aydır akli dengemi kaybetmiş gibiyim. hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçekten bu bir ayda ağladığım kadar ne zaman ağladım hatırlamıyorum. içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. dışarı dahi çıkmıyorum. çalışmıyorum. çalışamıyorum çünkü aklım meşgul olduğunda işime kendimi veremezsem şayet onlarca kişinin hayatına mâl olabilirim bu sebepten ötürü çalışamıyorum. kafamda sürekli birileri konuşuyor, paranoya olduğumu hissediyorum. ve çok yorulduğumu. bitap düştüm adeta. bi anda sistemim kapatıverdi beni. etrafımdaki herkes bu halimden çok endişeli. normalde çok enerjik biriyimdir, çok espri yapar çok gülerim. mesela şöyle diyim, ortada hiçbir şey yokken bile kınamın hayalini kuran biriydim. hiçbir şey olmasa bile bir kına tefine baktığımda içimde kelebekler uçuşurdu, onlar kalmadı artık malesef yapamıyorum. içimden hiçbir şey gelmiyor.

aldığım karar şu, nişanlımı çok seviyorum onunda beni çok sevdiğini biliyorum. şuanda izlediği tutum çok iyi, kimsenin düşüncesi artık benim umrumda değil yaparlarsa kendileri için yaparlar yapmazlarsa davetiyelerini evlerine yollarım modunda (düğün vs).
ancak ben bu insanlarla bir ömürü bu seneleri geçirdiğim gibi geçiremem malesef. elimden gelen her şeyi yaptım. iyi oldum olmadı, hiçbir şey yapmadım yine kötü oldum. kaldı ki, ben bu dünyaya iyilik meleği olarak getirilmedim. kimsenin sorunlu çocuklarıyla ilgilenecek gücüm yok.
nişanlımın bahsettiğim ailesiyle hiçbir şekilde görüşmeyi düşünmüyorum. hayatımın hiçbir yerinde zerre olsunlar istemiyorum. nişanlım görüşebilir, ailesidir. çocuğu olursa götürür getirir. bunlara karışamam haddim değil ancak benim evime giremezler. kapısından dahi geçemezler artık.
şunu istiyorum ama artık hayırlısıyla bir evlenebilsek kolaylıkla, kimsenin gönlü kırılmadan herkesin gönlü hoşnut olarak. çünkü, kendileri olmadığı zaman türlü türlü pislik yaparlar. bunlar böyle insanlar. illaki bir yerde bir günah işledim ve bu insanlar günahlarımın kefareti. Allahın bana bir imtihanı olduğunu düşünüyorum. şunuda açıklamak istiyorum, şizofren olduklarını net bir şekilde. düşünün bir yerde oturuyorsunuz birileriyle, bir şeyler konuşuyorsunuz. konuştunuz ama yani biliyosunuz ne konuştuğunuzuda. sizinle beraber 3 kişi daha şahit olmuş konuştuğunuza diyelim. bunu inkar ediyorsunuz söylemediğinizi iddia ediyorsunuz, söylediğiniz kanıtlanıyor hala inkar etmeye devam edip üste çıkmaya çalışıyorsunuz. bunlar “aile” adı altında, ağızlarına yalanın yuva yaptığı, birbirlerini pohpohlayıp gaza getiren, hayatta hiçbir amacı gayesi olmayan insan grubu. yani şu şekilde söyliyim, mesela gerçekleri değil kendi duymak istediklerini konuşurlar. yalan olduklarını bilselerde, yalan olması onları mutlu ediyor. ciddi hastalar. hepsi birbirinin arkasından konuşuyor, üstelik benim yanımda. ağzımdan tek kelime laf çıkmamasına rağmen (çok ciddiyim) çoğu şeyin benim üstüme kalmışlığı var. ölmüş akrabaları için bile bana “senin hakkında böyle demişti” diyorlar. nişanlıma şu sorulmuş, “seninki benim hikayelerimi izlemiyormuş x kişisine sordum senin hikayelerini izliyor mu diye onuda izlemiyormuş” ben anlamıyorum, beni önemsiyor musunuz yoksa nedir başka bir şey mi? her neyse, anlayamayacağım da hiçbir zaman bu düşünce yapısını.
ben bu hastalıklı insanların içinde kala kala, kendi sağlığımdan olmak üzereyim. olmuş bile olabilirim.
ben avukatım, insanların hayatlarına dokunan biriyim. benim psikolojim hep iyi olmak zorunda. antidepresan kullanamam, resmi olarak yasak. kullanma durumumda ruhsatım elimden alınır. annem artık yazık kadın, dün dediki seni bitkisel sakinleştiriciye başlatıcam bu böyle olmayacak. ki annem ilaca çok karşı bir insandır. artık dayanamıyor kızının sürekli saçlarını yolmasına. saç diplerim olduğu gibi kanayan yara. farkında olmadan tırnaklarımı sokuyormuşum. zona hastası oldum, vucudumun cesitli bölgelerinde kırmızı büyük yaralar çıktı. bunların hepsinin stres kaynaklı olduğunu biliyorum. çok yoruldum, çok üzüldüm.
ne yapacağımı, nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyorum sevgili ablalarım. çevremdeki insanların objektif yaklaşamadığını düşündüğümden mütevellit sizlerden yardım istemek istedim. bu hususta bana yardımcı olabilirseniz gerçekten çok sevinirim. Allah razı olsun hepinizden🌸
Dipnot: Lütfen saygı çerçevesi içinde konuşalım olur mu, karşımızdaki insanında bir ananın yavrusu olduğunu unutmadan. Daha önce başlık açtığımda çok kırıcı yazılara maruz kalmıştım, konuyu kapattırmak durumunda kalmıştım. Teşekkür ederim.

Sevgiler🌿
Nişanlınız MIŞ gb yapıyor,sizi anlıyor(muş)ailesinin yanlış tutumları oldugunu biliyor(muş) gibi yapıyor.
Nişanlı dönemi tanımak için büyük fırsattı size bu fırsat.ilahi güç tarafından verildi gördünüz,duydunuz,anladınız şimdi karar zamanı .
Dünyayı değiştirip başka bir evrende yaşasanıx nişanlınız zamanı gelince bilincine kaydettiği baba rolüne bürünecek olasılığı çok fazla buna dayanamazsın

Ve en önemlisi bedenin alarm veriyor bu aileyi onların oğlunu kaldıramıyor onu dinleyin madem ve ayrılın.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X