Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

sevgi gönülden gönüle değişir canım ya. Onun için yorum yapmam imkansız ama ben bir anne olarak evlat sevgisinin annenin kalbinde oluşması için bebeğin illa ki rahimde büyümesi gerekmediği düşüncesindeyim. O minicik yavruyu yüreğinde büyütüp ona sıcacık bir anne kucağı ve bir aile şefkati vermenin mutluluğu da sevabı da tartışılmaz diye düşünüyorum.

prosedürleri merak ediyorsan sosyal hizmetler çocuk esirgeme kurumunun sitesinde çok güzel anlatıyor oraya girmeni tavsiye ederim. 30 yaş sınırı veya 5 yıllık evlilik şartı arıyorlar. tahminen de 2-3 yılda sıra geliyor

Ardayasbu .!.:

sevgi gönülden gönüle değişir canım ya. Onun için yorum yapmam imkansız ama ben bir anne olarak evlat sevgisinin annenin kalbinde oluşması için bebeğin illa ki rahimde büyümesi gerekmediği düşüncesindeyim. O minicik yavruyu yüreğinde büyütüp ona sıcacık bir anne kucağı ve bir aile şefkati vermenin mutluluğu da sevabı da tartışılmaz diye düşünüyorum.

prosedürleri merak ediyorsan sosyal hizmetler çocuk esirgeme kurumunun sitesinde çok güzel anlatıyor oraya girmeni tavsiye ederim. 30 yaş sınırı veya 5 yıllık evlilik şartı arıyorlar. tahminen de 2-3 yılda sıra geliyor

Genişletmek için tıkla...

ardayasbu bende senin gibi düşünüyordum ama olmuyo işte nasip etmiyo rabbim.ben sıkıntıdan şiştim artık kendimi kontrol etmkte zorlanıyorum olur olmaz ağlamaya etfarı yumruklamaya falan başladım..ve tabi evlatlık alsammı diye düşünüyorum severim sevmesine de yine de içimde bi yabancılık olur mu acaba?eşimde çok yıprandı tabi bu arada artık çocuk istemdini falan sölüyo..halbuki ne kadar iyi baba olurdu canım benim.belki en iyisi olurdu. sırf onun için ağlıyorum bazen.içimden bi ses al diyo bises alma ilerde zor olur diyo..böle giderse de ben mahvolurum bu sıkıntıyla ecelimden önce ölürüm.acaba rahatamak için mi istiyorum bilmiyorum.bu psikolojiyle bi de evletlık alırsam zarar verimiyim acaba ona...off neyse şişirmeym kafanızı..çok tşk cevabınız için.

Çocuğum olmadan öncede yetiştirme yurtlarındaki çocuklara bebeklere çok üzülürdüm ama bebeğim oldukdan sonra okadar sık aklıma gelir oldularki bebeğim ne zaman gece uyansa kucağıma alsam aklıma yetiştirme yurtlarındaki bebekler geliyor onlar ağladığında sanmıyorumki birileri kucağına alsın şefkatle sustursun biberonu dayıyorlardır ağızlarına okadar sevgiden şefkatten yoksun büyüyorlarki insanın içi parçalanıyor kendi çocuğunu birde onları düşündüğünde onları şımartan hiç kimse yok.Benim şahsi fikrim insanın çocuğu olmuyorsa hiç düşünmeden evlatlık almalı birkere onlara öyle büyük bir iyilik yapmış olurlarki.Bencede bu konunun namahrem tarafını düşünen hiç almasın insana mahrem olması için illah kendisinin doğurması gerekmiyor ilerde çocuğu olursa ayrım yaparmıyım diye düşünmeyin vicdanı olan içinde sevgi taşıyan hiç kimse ayırmaz çocuklar okadar günahsız varlıklarki zaten

biz başvurumuzu yaptık evimizi teftişe geldiler çok güzel samimi bi görüşme oldu inşallah bebişimize en kısa zamanda kavuşuruz

Çocukluğumdan beri bir çocuğu sevmenin onu doğurmaktan çok daha önemli olduğunu düşünmüşümdür. Evlat edinilen çocuğun karakter olarak onu büyüten anne babasına benzeyeceğine de eminim. örneğin; ebeveynleri okumayı seviyorsa o da sevecek. Bende evlat edinmeyi düşünen biri olarak kendimi anne adayı olarak görmekteyim. Daha önce evlat edinen ailelerden bu konuda bilgi almak isterim.

Benim kuzeniminin de çocuğu olmuyordu. Hem kendisinde hem de eşinde problem var. 4 kere tüp bebek denediler olmadı. En sonunda evlat edinmek için başvurdular. Başvurmadan önceki süreç de çok sancılıydı. Özellikle eniştem pek sıcak bakmıyordu, ilerde çocuğun ailesinin ortaya çıkması ya da çocuğun evlatlık olduğunu öğrendiğinde yaşayacağı problemlerden dolayı çok direndi. Aslına bakarsanız erkeklerde biraz da çocuğum kendi kanımdan olsun dürtüsü ağır basıyor. Biz kadınlar olaya onlardan farklı bakıyoruz. Çocuğumuzu karnımızda değil, kalbimizde büyütsek de ona aynı sevgiyi verebiliyoruz çünkü bebek anne karnına düşmeden çok önce annelik yüreğe düşüyor. Neyse sıra çabuk gelsin diye illa bebek istemediler 0-3 yaş arası istediler, başvuralı 2 yıl oldu daha da sıralarına vardı ama 1 ay önce kurumdan aradılar ve onlara 15 günlük bir erkek bebek önerdiler. Bebeğimiz şimdi yeni yuvasında, görseniz evlerinin havası o kadar değişti ki. Hele eniştemi görmelisiniz bebeği kimseye bırakmıyor, geceleri onu izlemekten uyku uyuyamıyor. ınşallah Allah isteyen herkese bir şekilde evlat sahibi olmayı nasip eder. Evlat edinmek için başvuru yapanların bir an önce yavrularına kavuşmalarını diliyorum, evlat edinmiş olanlara da çocuklarıyla bir ömür boyu mutluluk diliyorum.

merhaba.29 yaşındayım.5 yıllık evliyim.3,5 yıl korunduk.8 ay doğal yoldan denedik.son 6 ay kabus gibiydi.tüp bebeğe başladık.tahliller yapıldı taa kromozom analizine kadar bilinen hiç bi sorun çıkmadı.neyse bizim isteğimiz üzerine tüp bebeğe başladık.aman allahım bir seromoni bir seromoni sanırsın kucağımızda bebeklerle evimize dönmemiz an meselesi..ama olmadı sonra 2 defa daha dondurulmuşlarla denedik.2.deneyeşimizde tuttu ama sonra düştü.yani son 7 ay da 3 defa transfer oldu.ama elde var sıfır.sonra burayı okudum.aman allahım benim gibi olan ne çokmuş..insanlar 6-7 lerden bahsediolar.senelerden bahsediolar..öyle korktumki..bi an önümüzdeki 10 seneyi tüp bebek merkezlerinde ,transferlerde geçirdiğimizi düşündüm.kabus gibi,yaşam değil di bu..son negatifimi 5 gün oldu alalı..ve karar verdik evlat almaya.bu işinde yakasını bırakmaya..oluruna bırakmaya..30 yaşımı beklemem gerekiyormuş..ne yapalm o zamana kadar da koruyucu aile olalım dedik.çok heyecanlıyım..bu mesele çok yıprattı beni..kimyam bozuldu resmen..

cok zor bır karar ama kısmet

Merhaba arkadaşlar bu konunun yeniden hareketlenmesine sevindim.
Şuanda 27 yaşındayım eşim 28,kök hücreyi beklemekten başka yapacak bir şeyimiz yok ama 3 yıl sonra Allah ömür verirse evlat edinmek için yaşı doldurmuş oluyoruz,o zamanda kök hücrede bir gelişme olmaz ise hiç düşünmeden kuruma başvurmayı düşünüyoruz.

saftirik .!.:

Merhaba arkadaşlar bu konunun yeniden hareketlenmesine sevindim.
Şuanda 27 yaşındayım eşim 28,kök hücreyi beklemekten başka yapacak bir şeyimiz yok ama 3 yıl sonra Allah ömür verirse evlat edinmek için yaşı doldurmuş oluyoruz,o zamanda kök hücrede bir gelişme olmaz ise hiç düşünmeden kuruma başvurmayı düşünüyoruz.

Genişletmek için tıkla...

hakkında hayırlısı olsun canım
hem zor evlat edınmek hemde cok gusel vede sevap
ınşşşş mucıze bır melek gelır en yakın zamnda
gobısıne
bu mubarek gunde

arkadaşlar 8 ay önce müracat ettik 3 temmuzda haber geldi 5 temmuz sabahı kızmla buluştuk çok tatlı işlemler saat altıya kadar sürdü ama bana saatler geçmedi saat altıda bizim kucağımızdaydı koklaya kokalaya evimize geldik evimize güneş doğdu
gerçekten böyle bi adım atmak istiyorsanız geç kalmayın allah herkese bu sevgiyi tattırsın

cambebek .!.:

arkadaşlar 8 ay önce müracat ettik 3 temmuzda haber geldi 5 temmuz sabahı kızmla buluştuk çok tatlı işlemler saat altıya kadar sürdü ama bana saatler geçmedi saat altıda bizim kucağımızdaydı koklaya kokalaya evimize geldik evimize güneş doğdu
gerçekten böyle bi adım atmak istiyorsanız geç kalmayın allah herkese bu sevgiyi tattırsın

Genişletmek için tıkla...

Cambebek bu habere çok sevindim Allah kızınızı size bagışlasın. Tatlı olmaması mümkünmü hepsi melek onların.Çokta beklememişsiniz kız bebekte sıranın daha uzun sürdüğünü duymuştum ama sizinki fazla sürmemiş ne güzel. 0-1 yaş mı başvurmuştunuz ? Biraz anlatsana canım bebeginle nasıl geçiyor zaman opuyorumnanaktan

canım anlatması çok zor tarifi anlatılmaz bi duygu ama hasretmişiz bu duyguya başından ayrılmıyoz etrafında pervaneyiz enfazla bekleme süresi 3 yılmış bizede öyle dediler ama rabbim dualarımın karşılığını verdi

ben sizler gibi vicdanlı vefakar insanları tebrik ve de taktir ediyorum.çok zor bir karar alınması çok zor bir sorumluluk.ama dünyanın en büyük hayır işi bence.ben böyle bir şeye cesaret bilmiyorum edebilir miydim.o çocuğa kendi çocuğummuş gibi tahammül gösterebilir miydim sevebilir miydim.düşünmesi bile beni korkutuyor.ama sizin gibi gönlü bol merhameti yüce insanlar çoktan aşmış bunları.Rabbim herkesi başka başka sınıyor ama siz bu sınavı çoktan geçmişiniz.Rabbim yüzlerinizi kara çıkarmasın.

biricik_06 .!.:

ben sizler gibi vicdanlı vefakar insanları tebrik ve de taktir ediyorum.çok zor bir karar alınması çok zor bir sorumluluk.ama dünyanın en büyük hayır işi bence.ben böyle bir şeye cesaret bilmiyorum edebilir miydim.o çocuğa kendi çocuğummuş gibi tahammül gösterebilir miydim sevebilir miydim.düşünmesi bile beni korkutuyor.ama sizin gibi gönlü bol merhameti yüce insanlar çoktan aşmış bunları.Rabbim herkesi başka başka sınıyor ama siz bu sınavı çoktan geçmişiniz.Rabbim yüzlerinizi kara çıkarmasın.

Genişletmek için tıkla...

ne kadar güzel temenilerde bulunmuşsunuz çok teşekkür ederiz inşallah bize hayırlı bi evlat olur teyzesi daha 26 günlük dünyalar tatlısı haber geldiğinde gözlemliyecez dediklerinde korka korka gittik ama kucağıma aldığımda herşey bitti sanki onu ben dğurmuşum da doğumdan sonra kucağıma vermişler gibi sarldım

cambebek .!.:

ne kadar güzel temenilerde bulunmuşsunuz çok teşekkür ederiz inşallah bize hayırlı bi evlat olur teyzesi daha 26 günlük dünyalar tatlısı haber geldiğinde gözlemliyecez dediklerinde korka korka gittik ama kucağıma aldığımda herşey bitti sanki onu ben dğurmuşum da doğumdan sonra kucağıma vermişler gibi sarldım

Genişletmek için tıkla...

çok duygulandım canım yaaa.... sağlıcakla büyüsün inşallah.

arkadaşlar benim annem 3-4 yaşındayken çocuğu olmayan variyetli bir akrabalarına verilmiş.(resmi kayıtlarda öz ailesi geçerli.)ben lise ve üniversitedeyken annemle dertleşirdik.sürekli anneannemin öz olmamasından kaynaklı ona ve diğer baktığı çocuklara çok acımasız davrandığından bahseder ağlardı.öz anneannemi ben 2-3 kez gördüm pek kanımda kaynamadı.annemde öz annesine karşı fazladan bir sevgi şefkat hissetmediğinden bahseder.ama diğer anneannemi özmüş gibi çok severiz.o vefat ettiğinde o kadar çok yıkıldık ki..şuan annem şeker hastası,tıpkı öz olmayan anneannem gibi ve çok ama çok sinirli..ben çocuk için yanıyorum ama olmuyor,birilerinin çocuklarını sevdiğimde bazen tuhaf tuhaf bakıyor anneleri ve bu bakışları çok zoruma gidiyor...tıpkı anneannem gibi...demem o ki bir evlat edindiğinizde bir şekilde sizin öz ailesi olmadığını öğrendiğinde,yaptığınız herşey ona batacak..belki 40 yaşında bile sizin ona attığınız tokatı hatırlayıp ağlayacak...diğer yandan da sizi çok sevecek,ama hep siz öz evlat nasıl olurdu diye düşünürken o da öz annem olsaydı diyecek...
dini olarak ise Allah tarafından akıl sağlığı yerinde olan bir baba ya da anne evladına karşı cinsel dürtüler hissetmez.ancak kan bağı olmadığında bu içgüdüsel olarak az ya da çok olacaktır.bu nedenle dinen namahremdir.
bunca kişi kendinden 10 yaş,20 yaş küçük karşı cinsleriyle birlikte olurken içgüdüsel birşeyin önüne geçebilecek tekşey temiz bir kalptir belki de

ben evlat edinir miyim?Allah umarım bu seçimi yapmak zorunda bırakmaz,çünkü çok zor.koruyucu annelik yapabilirim belki

cambebek .!.:

arkadaşlar 8 ay önce müracat ettik 3 temmuzda haber geldi 5 temmuz sabahı kızmla buluştuk çok tatlı işlemler saat altıya kadar sürdü ama bana saatler geçmedi saat altıda bizim kucağımızdaydı koklaya kokalaya evimize geldik evimize güneş doğdu
gerçekten böyle bi adım atmak istiyorsanız geç kalmayın allah herkese bu sevgiyi tattırsın

Genişletmek için tıkla...

Allah güzel kızınızla mutlu uzuuun bir ömür versin.umarım çok mutlu olursunuz.