- 4 Şubat 2009
- 197
- 9
- 38
Merhaba hanımlar,
Evliliğim 2. yılını doldurdu ama nasıl onu bir de bana sorun... Başlıktan da anlaşılacağı üzere eşim bilgisayar bağımlısı... Bu evliliği tek başıma yürütmeye çalışıyorum. Bir kedim var onunla konuşuyorum, oturduğum yerde arkadaşım da yok sürekli yalnızım artık dayanacak gücüm kalmadı...
İşten geliyor yemek yiyoruz benimle masada biraz oturup hemen oturma odasına gidiyor, laptopu kucağına alıyor ve maraton başlıyor. Bir oyun sitesinde sabaha kadar tombala, 101, okey vs. oynuyor. İnanır mısınız bu 2 yılda birlikte yatağa girdiğimizin sayısı bir elin parmağı kadar var ya da yok.. Saat 5 gibi yattığından sabahta kalkmak bilmiyor. Özellikle hafta sonları hiç uyanmadığı için bir yere gitmek istesek asla zamanında yetişemiyoruz, o da bir karış suratla "neden kaldırdın" dercesine.
Yanında oturmak istiyorum ama sigarasının biri bitince diğerini yaktığından odada dumandan duramıyorum. Hep ayrı odalardayız. Yanına ancak çayını vermek için gidiyorum. Eğer uzun kalırsam suratı asılıyor, nedeni ise "konsantrasyonumu bozuyorsun". Bazen dumana dayanıp yanına oturuyorum omzuna başımı koyuyorum filan bu seferde "sen beni mi takip ediyorsun, biriyle konuşuyorum mu sanıyorsun?" diye suçlamaya geçiyor. Artık bıktım ben dayanamıyorum dediğimde ise "ne yani bak senin için kahveye gitmiyorum" diyor.. Oynadığı oyunda öyle kalkıp biraz sonra bakarım diyeceği bir şey değil. Evdeki ağır işleri bile yapmak zorunda kalıyorum aksi takdirde onun oyununun bitmesini beklemem gerekiyor. Asla ve asla birlikte bir şey yapamıyoruz. Bir şey izletmek istesem yine oyununun bitmesini beklemem gerekiyor.
Hanımlar biraz uzun oldu ama içimi dökmek istedim. Daha anlatılacak çok şey var ama uzatmak istemiyorum.
Bu illetten kurtulan var mı? Biraz para biriktirip evlilik danışmanına gitmek istiyorum, hepsi çok pahalı şu anda.
Yardımlarınızı bekliyorum.
Sevgiler.
Evliliğim 2. yılını doldurdu ama nasıl onu bir de bana sorun... Başlıktan da anlaşılacağı üzere eşim bilgisayar bağımlısı... Bu evliliği tek başıma yürütmeye çalışıyorum. Bir kedim var onunla konuşuyorum, oturduğum yerde arkadaşım da yok sürekli yalnızım artık dayanacak gücüm kalmadı...
İşten geliyor yemek yiyoruz benimle masada biraz oturup hemen oturma odasına gidiyor, laptopu kucağına alıyor ve maraton başlıyor. Bir oyun sitesinde sabaha kadar tombala, 101, okey vs. oynuyor. İnanır mısınız bu 2 yılda birlikte yatağa girdiğimizin sayısı bir elin parmağı kadar var ya da yok.. Saat 5 gibi yattığından sabahta kalkmak bilmiyor. Özellikle hafta sonları hiç uyanmadığı için bir yere gitmek istesek asla zamanında yetişemiyoruz, o da bir karış suratla "neden kaldırdın" dercesine.
Yanında oturmak istiyorum ama sigarasının biri bitince diğerini yaktığından odada dumandan duramıyorum. Hep ayrı odalardayız. Yanına ancak çayını vermek için gidiyorum. Eğer uzun kalırsam suratı asılıyor, nedeni ise "konsantrasyonumu bozuyorsun". Bazen dumana dayanıp yanına oturuyorum omzuna başımı koyuyorum filan bu seferde "sen beni mi takip ediyorsun, biriyle konuşuyorum mu sanıyorsun?" diye suçlamaya geçiyor. Artık bıktım ben dayanamıyorum dediğimde ise "ne yani bak senin için kahveye gitmiyorum" diyor.. Oynadığı oyunda öyle kalkıp biraz sonra bakarım diyeceği bir şey değil. Evdeki ağır işleri bile yapmak zorunda kalıyorum aksi takdirde onun oyununun bitmesini beklemem gerekiyor. Asla ve asla birlikte bir şey yapamıyoruz. Bir şey izletmek istesem yine oyununun bitmesini beklemem gerekiyor.
Hanımlar biraz uzun oldu ama içimi dökmek istedim. Daha anlatılacak çok şey var ama uzatmak istemiyorum.
Bu illetten kurtulan var mı? Biraz para biriktirip evlilik danışmanına gitmek istiyorum, hepsi çok pahalı şu anda.
Yardımlarınızı bekliyorum.
Sevgiler.
ne olacaksa olsun. 
