İyi günler arkadaşlar. 2 Nisanda doğum yaptım , 15 Nisanda da Canım BABAMI toprağa verdik... Bu sene benim için çok zorlu geçiyor. Bir yandan anne olmanın sevinci , bebeğime olan sevgim , bir yandan 7 yaşındaki kardeşime olan üzüntüm ve babama duyduğum uçsuz bucaksız bir ÖZLEMİM var... Günler geçtikçe çoğalan bir özlem... Tam biraz daha toparlanıyorum derken kardeşimin bir lafıyla alt üst oluyorum. Kardeşim Ben kime Baba diycem diye soruyor , keşke babam ölmeseydi diyor , sebepsiz en ufak şeylerden ağlıyor , bazen anneme Baba diyor ve arkadaşlarının çoğuna babam öldü diyor... Onu öyle görmek beni mahvediyor :'( Annem psikiyatriye götürdü görüştüler 15 gün sonra tekrar gidecekler... Bende babamı çok özlüyorum Allaha dua ediyorum hep nolur babamı rüyamda görüyüm diye :'( Belki rüyamda görürsem onu konuşurken falan mutlu olurum diye... Ama gelgelelim herşey daha kötüye gitmeye başladı. Ben babamı sıkça rüyalarımda görüyorum ona sarıldığımı gördüm dün gece nasıl bakıyordu bana hasta hali değildi hemde... ( babam son evre yayılmış akciğer kanseriymiş öğrendikten 1 ay sonra kaybettik ) Beklemiyorduk ... Ve şimdi sorunuma gelecek olursam kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Mutsuz , umutsuz , tükenmiş , bitkin , sürekli ağlamak isteyen biri olarak hissediyorum. Son 4 gündür sıkça gözüm seyiriyor sinirlenip üzüldükçe.. Bebeğimde küçük henüz bende 21 yaşındayım onun yorgunluğuda var fazlasıyla... Bugün eşime mesaj attım ben psikiyatriye gitmek istiyorum diye. Sorun ne bişeymi oldu dedi. Bende aynen anlattım kendimi böyle böyle hissediyorum ve değersiz hissediyorum dedim. Sen memnuniyetsizsin , etrafına bir bak neler neler var , nerede mutluysan oraya defol git yazdı. Bende seninle alakalı bir sorun yok sadece destek istedim bu yazdıkların ne hayırdır yazdım. Beni aradı ve - Sen bana nası hayırdır dersin Or...pu ağzıyla yavşak ağzıyla konuşma bana şerefini s...rim dedi. Şoka girdim.Maddi problemleri var kredi ödemesi vs şeklinde ama bunlar yüzünden gergin olup bana böyle şeyler söylemeye hakkı yoktu. Kapattım bende telefonu yüzüne hiç konuşmadık öğlenden beri. Konuşmakta istemiyorum söyledikleri çok utanç verici ve iğrenç. Hatasını nasıl anlamalı sizce??? Ben psikiyatriye gitmeli miyim? Kusura bakmayın epey uzun yazdım ama çok bunaldım herşeyden........[/QUOT
tepene cikiyolar işte. Arkada annenin büyüklerinin olduğunu göster ona.biz Enson geçen ramazanlikti bosanma evresine gelmişti k.daha çok bana yüklemeleri baba yok ya sahipsiz sandılar. Dedem bile Ayril kızım dedi annem arkamda üzüntüsüyledimdik durdu.ben toparladı yine ona inat herkese inat.babada hele arkadaş gibiyse çocuklarına daha çok ozleniyo
