- 9 Aralık 2022
- 63
- 36
- 28
Güzellikler nereden başlayacağım gerçekten. Elimden geldiğince kısa anlaşılır şekilde yazmaya çalışacağım.
Öncelikle 19 lu yaşlardayken annemin çok çok uzak akrabsıyla tesadüfen tanısmış olduk. Tabii ki sosyal medya :) İşin en garipsencek yanı şu ki hiç yüz yüze gelmedik. O zamanlar sürekli teklif etti gel v.s falan. O zamanki yaşların sımarıklığıyla hep kaçtım , uzattım. Görüntülü konuşuyoruz , doğum günümde hediye falan. Çok alışık olunan bir erkek tipi değildi o huy olarak yada bana öyleydi. Hiç yüz yüze gelmediğim için takdir edersiniz ki tahmin edebiliyorum sadece.
Duygularını,sorunlarını çok dile getirmez üstün körü söyler geçer, romantik değil garip bir duruşu vardı. Mesela birgün hiç unutmam tartışmıştık. 1 hafta boyunca yazmadm v.s aradığında seni seviyorum derken ben sok olmuştum neee ben neler duyuyorum falan olmuştum. seni seviyorum derken ki o kısık sesle çekinerek sesi içine kaçmış gibi söylemesini hiç unutamam. Neyse detayları geçiyorum. Direk kıskançlığını falan belli etmezdi, ünv okurken attığım fotoğraftaki erkekten bile kıskandğnı tesadüfen telde konuşurken kıskanıyorum kızım seni demeleri. Bu tarz küçük noktalara olayları daha iyi anlamanız için yazıyorum.
Ben ki herkese süpheyle yaklasan ona garip bir güvenim oluştu zamanla, hemde görmeden etmeden kendimi çok sorguladım bu anlamda. Velhasıl 3-4 Sene konuştuk iyisiyle kötüsüyle. Ayrıl barışlar cok oldu. Birgün her zaman ki gibi bozuştuk, kuzenime ekran görüntüsü atmıştım, rehberden sildiğim için numarası görünüyordu. Evet tahmin ettiğiniz gibi kuzenim bunu arıyor. bu kızı neden üzüyorsun uzak dur falan diyor. O da biz aradaşız falan diyor. Çok iyi çok güzel kalbi falan var diyor. Bir ara onunla evlenmeyi düşündüm falanda diyor. kuzenimde ona karşılık sen ne diyosun ya hatır gönülle evlilk mi olur falan 2-3 dkklık telefon görüşmesi yapılıyor. Ben sabah kalkıyorum ondan bir mesaj ben başkasıyla evlenmeyi düşünüyorum sende yoluna bak artık falan. o günleri hafızamdan silemiyorum. Sonra kuzenim bana yoklama çekiyor napıyosun falan diye. attığı mesajı falan söyledim. Sonra bu bana anlattı herseyi. Aslında anlatmıcakmış öyle sözleşmişler onunla. Ama kuzenim söyledi. Köpek gibi ağladım isteyim wcye girdim ama nasıl ağrıma gitti arkadsız deyip beni inkar edip, değersizleştirmesi falan kendimi bir bokmuşum gibi hissttm. neyse 1-1.5 sene gecti artık tamamen iletişim bitmişti benim hayatmda birisi oldu.
Sonra bu bana birşey olmamış gibi yazmalar falan. Sevgilimle durumumu gördü aradı ee ne zaman evleniyosun bilmem ne. Bana karşı hep beğenisi vardı buna çok eminim. Sevgiliyken konuşmadığımız cinselliği şuan hala hiçbişeyimken konuşuyoruz. O günler aklıma geliyor. Buz kesiliyorum, o içimde uhte kaldı çünkü acaba yüz yüze gelseydim nasıl olurdu diyorum hep. Şuan aynı şehirdeyiz ve benimle görüşmek istıyor. Onunla cinsellk(birliktelik falan yasamadım bunu o da biliyor) konusmak hoşuma gidiyor ama o sadece o anlamda bakarken ben ona umut ettiğim tutkuyla bakıyorum. Bu aralar o kadar cok sorguluyorum ki kendimi. O kuzenimle olan konusmasından dolayı hiçbirşey dile getirmedi özür dilerim yanlış yaptım kırdım demedi. niye konşuyosun kızım diyorum kendime. Yüz yüze gelince , çok eskilere dalmadan bana o son yaptığını unutmadım. Sen bir kez bile kırdığını farketmedin demek istiyorum. Zamanında hissettiklerime pişman değilim ama senin birşey yapmamış tavırların çok garip, benim olayım bu şekilde çirkinleşmeseydin keske normal sekilde bitirseydin demek. Fakat öfkeli kızgın bir mizaçla değil gülümseyerek. Durum bu senelerdir süren garip bir iletişimin içindeyim. 19 yaşımda tanıdım 3-4 sene sürdü, şuan 28 yaşımdayım ( o ise 32).
Uzak şehirlerdeydik fakat şuan aynı şehirdeyim. Buluşmak istiyor ama kaçıyorum resmen. Kafam doluyken bir ortama adapte olamıyorum, karşıssında enerjim düşük olmak istemiyorum. Ben böylryken kimseyle görüşmem çünkü yapım öyle. yeni şehir , yeni iş, maddi sıkıntılar falan herseyi oturutp öyle görüşsem diyorum. Görüşssem yakınlaşsak etkilenirim biliyorum. Sonrası farklı gelişirse evet üzülürüm.
Belki hayal diceksiniz ama ben onun için hala dua ediyorum. Devranın dönmesi için, beni sevmesi için hatta evlenmemiz için. Filmlerde olur belki bilmiyorum. İlk defa yüz yüze gelmek beni hem heycanlandırıyor, ehm korkutuyor. Eleştirilerinize açığım, çünkü bu şehirde yeniyim ve ruhen yalnızım. Kadın kadının yurdudur diyerek , okuyan , yol gösteren, iyi,kötü yorum yapan herkesi kucaklıyorum :) Ayrıca ben deli dolu, ruh hali çabuk değişen, yerine göre bıriyim, çevrem bana çok yönlüsün der
Bakımlıyım, öz güvenim var. Ama neden düşüncelerde çıkmazdayım bilmiyorum. Baya yazdım be hiçte sevmem uzatmaları 
cevaplar geldkçe detaylara orada devam ederim .Hepinizi öpüyorum :)
Öncelikle 19 lu yaşlardayken annemin çok çok uzak akrabsıyla tesadüfen tanısmış olduk. Tabii ki sosyal medya :) İşin en garipsencek yanı şu ki hiç yüz yüze gelmedik. O zamanlar sürekli teklif etti gel v.s falan. O zamanki yaşların sımarıklığıyla hep kaçtım , uzattım. Görüntülü konuşuyoruz , doğum günümde hediye falan. Çok alışık olunan bir erkek tipi değildi o huy olarak yada bana öyleydi. Hiç yüz yüze gelmediğim için takdir edersiniz ki tahmin edebiliyorum sadece.
Duygularını,sorunlarını çok dile getirmez üstün körü söyler geçer, romantik değil garip bir duruşu vardı. Mesela birgün hiç unutmam tartışmıştık. 1 hafta boyunca yazmadm v.s aradığında seni seviyorum derken ben sok olmuştum neee ben neler duyuyorum falan olmuştum. seni seviyorum derken ki o kısık sesle çekinerek sesi içine kaçmış gibi söylemesini hiç unutamam. Neyse detayları geçiyorum. Direk kıskançlığını falan belli etmezdi, ünv okurken attığım fotoğraftaki erkekten bile kıskandğnı tesadüfen telde konuşurken kıskanıyorum kızım seni demeleri. Bu tarz küçük noktalara olayları daha iyi anlamanız için yazıyorum.
Ben ki herkese süpheyle yaklasan ona garip bir güvenim oluştu zamanla, hemde görmeden etmeden kendimi çok sorguladım bu anlamda. Velhasıl 3-4 Sene konuştuk iyisiyle kötüsüyle. Ayrıl barışlar cok oldu. Birgün her zaman ki gibi bozuştuk, kuzenime ekran görüntüsü atmıştım, rehberden sildiğim için numarası görünüyordu. Evet tahmin ettiğiniz gibi kuzenim bunu arıyor. bu kızı neden üzüyorsun uzak dur falan diyor. O da biz aradaşız falan diyor. Çok iyi çok güzel kalbi falan var diyor. Bir ara onunla evlenmeyi düşündüm falanda diyor. kuzenimde ona karşılık sen ne diyosun ya hatır gönülle evlilk mi olur falan 2-3 dkklık telefon görüşmesi yapılıyor. Ben sabah kalkıyorum ondan bir mesaj ben başkasıyla evlenmeyi düşünüyorum sende yoluna bak artık falan. o günleri hafızamdan silemiyorum. Sonra kuzenim bana yoklama çekiyor napıyosun falan diye. attığı mesajı falan söyledim. Sonra bu bana anlattı herseyi. Aslında anlatmıcakmış öyle sözleşmişler onunla. Ama kuzenim söyledi. Köpek gibi ağladım isteyim wcye girdim ama nasıl ağrıma gitti arkadsız deyip beni inkar edip, değersizleştirmesi falan kendimi bir bokmuşum gibi hissttm. neyse 1-1.5 sene gecti artık tamamen iletişim bitmişti benim hayatmda birisi oldu.
Sonra bu bana birşey olmamış gibi yazmalar falan. Sevgilimle durumumu gördü aradı ee ne zaman evleniyosun bilmem ne. Bana karşı hep beğenisi vardı buna çok eminim. Sevgiliyken konuşmadığımız cinselliği şuan hala hiçbişeyimken konuşuyoruz. O günler aklıma geliyor. Buz kesiliyorum, o içimde uhte kaldı çünkü acaba yüz yüze gelseydim nasıl olurdu diyorum hep. Şuan aynı şehirdeyiz ve benimle görüşmek istıyor. Onunla cinsellk(birliktelik falan yasamadım bunu o da biliyor) konusmak hoşuma gidiyor ama o sadece o anlamda bakarken ben ona umut ettiğim tutkuyla bakıyorum. Bu aralar o kadar cok sorguluyorum ki kendimi. O kuzenimle olan konusmasından dolayı hiçbirşey dile getirmedi özür dilerim yanlış yaptım kırdım demedi. niye konşuyosun kızım diyorum kendime. Yüz yüze gelince , çok eskilere dalmadan bana o son yaptığını unutmadım. Sen bir kez bile kırdığını farketmedin demek istiyorum. Zamanında hissettiklerime pişman değilim ama senin birşey yapmamış tavırların çok garip, benim olayım bu şekilde çirkinleşmeseydin keske normal sekilde bitirseydin demek. Fakat öfkeli kızgın bir mizaçla değil gülümseyerek. Durum bu senelerdir süren garip bir iletişimin içindeyim. 19 yaşımda tanıdım 3-4 sene sürdü, şuan 28 yaşımdayım ( o ise 32).
Uzak şehirlerdeydik fakat şuan aynı şehirdeyim. Buluşmak istiyor ama kaçıyorum resmen. Kafam doluyken bir ortama adapte olamıyorum, karşıssında enerjim düşük olmak istemiyorum. Ben böylryken kimseyle görüşmem çünkü yapım öyle. yeni şehir , yeni iş, maddi sıkıntılar falan herseyi oturutp öyle görüşsem diyorum. Görüşssem yakınlaşsak etkilenirim biliyorum. Sonrası farklı gelişirse evet üzülürüm.
Belki hayal diceksiniz ama ben onun için hala dua ediyorum. Devranın dönmesi için, beni sevmesi için hatta evlenmemiz için. Filmlerde olur belki bilmiyorum. İlk defa yüz yüze gelmek beni hem heycanlandırıyor, ehm korkutuyor. Eleştirilerinize açığım, çünkü bu şehirde yeniyim ve ruhen yalnızım. Kadın kadının yurdudur diyerek , okuyan , yol gösteren, iyi,kötü yorum yapan herkesi kucaklıyorum :) Ayrıca ben deli dolu, ruh hali çabuk değişen, yerine göre bıriyim, çevrem bana çok yönlüsün der
Bakımlıyım, öz güvenim var. Ama neden düşüncelerde çıkmazdayım bilmiyorum. Baya yazdım be hiçte sevmem uzatmaları cevaplar geldkçe detaylara orada devam ederim .Hepinizi öpüyorum :) Son düzenleyen: Moderatör:
cok yuce gonullu bir arkadassin orayi anladim ama :)
adamın haberinin olması normal değil mi? Bana gereksiz atraksiyon gibi geldi hadi 21e kadar neyse de 30 yaş grubu için yorucu değil mi tüm bunlar?
Hayat kısa, değer mi? 
