Bu mesajı yazan eşim ve bizim bebeğimiz yoğun bakımdan kurtuldu. Umut olmak için yaşadıklarımızı anlatacağım.
Öncelikle bende gebelik öncesi şeker hastalığı yoktu ve gebelikte şeker çıktı. Diyetle düzenleniyordu ama insülin kullanmadık. Öncelikle şunu söylemeliyim gebelik şekerini sakın ihmal etmeyin. Sonuçlarını ben hafif bir şekilde yaşadım ama Allah korusun bebeğimin organları etkilenebilirdi. 37+2’de bebeğimin hareketleri azaldığı için doğuma alındım. Bebeğim doğdu, ağladı. Bir sıkıntı yoktu. Yanıma getirdiler. Ben emzirmeye çalışırken bir anda inledi ve hemşire yoğun bakıma götürdü. Kokusunu daha alamadan yoğun bakım sürecimiz başladı. Sonradan gördüm ki ilk değerler 28 38 falanmış. İlk doğduğunda böyle olurmuş ama zaten. Neyse bebeğim yoğun bakıma alındı ve göbek kordonu kesilerek göbekten serumla glikoz vermeye başladılar. Bebeğimin değerleri serum hızı 6 iken gayet iyi gidiyordu. Serumdan ayırmak için hızı düşüre düşüre deneme yaptıklarında değerler çakılıyordu. 50’nin altında olması bebeğin beynine hasar verebileceği için 50’nin altına düştüğünde hemen serumu geri yükseltiyorlardı. Bu düşüşlerde de kan alıp nedenini araştırıyorlardı. Kesin bir neden bulamadılar ama benim bebeğim biraz direnç gösterdi tedaviye. Oğlumun değerleri önce serum hızı 6 iken iyiydi. Sonra zamanla serum hızı 4 iken iyi olmaya başladı. Sonra hız 2 iken iyi olmaya başladı. Sonra da serumdan kurtulduk. Böyle kolayca söylüyorum ama serumdan kurtulma aşaması o kadar kolay olmadı. Hızı düşürüp serumu kesmeyi belki 3 4 kere yeniden yeniden denediler. Değerler istedikleri gibi gitmediği için serum hızı 6’ya geri yükseldi bir çok kez. Diğer bebeklerde serumdan kesilme daha çabuk oluyormuş ama dediğim gibi benim bebeğim direnç gösterdi ve yaklaşık 14. günde serumdan kurtuldu. Tabi serumdan kurtulmadan önce ilaç gelene kadar iğne başladılar. İstedikleri ilacı aldık getirdik bu süreçte de devamlı kan şekeri ölçümü yaptık. İlk serum iğne ve ilaç kullanılıyordu ve önce serumdan kurtulduk. Serumdan ayrılınca değerler biraz geriledi. Sonra vücudu iğne ve ilaca alıştı iğne ve ilaçla yüksek değerler elde ettik 100 üstü değerlerden bahsediyorum. Sonra iğneyi kestiler. İğneyi kesince 80 90 üstü değerlere geriledik. Bizi ilaçla taburcu ettiler. Her iki beslemede bir şeker ölçümü yapıyorduk. Sonra vücut sadece ilaç kullanımına da alıştı. Şimdi sadece ilaçla 100 üstü değerler alıyoruz. Şeker ölçümünü de günde bir kez yapıyoruz. İlk etapta sadece ilaçla 90lardaydık. Şimdi 90ları görmüyoruz. Hep 100 üzeri. Şeker düşüklüğü bebeklerin çoğunda geçici oluyormuş. Çok nadiren uzun sürüyormuş ya da kalıcı oluyormuş. Bizim şimdi 1 aylık oldu. Kilo aldıkça ilaç dozu önemini kaybediyormuş. Evimizdeyiz çok şükür. Şeker değerleri 100 üstü. İnşallah ilacı da yakında iyice kilo alıp önemini kaybedince keserler. Benim bebeğim böyle bir süreç yaşadı. Yoğun bakımda çok zor oluyor. Hiç bitmeyecek sanıyorsunuz biliyorum. Korkularınız arşa çıkıyor onu da biliyorum. Bunların hepsi çok normal. Ağlamak istediğinizde bebeğinizin yanında değilken hıçkıra hıçkıra ağlayın. Duygularınızı yaşamak için kendinize izin verin. Evet annesiniz ama unutmayın siz de etten kemikten insansınız. Kendinize kızmayın. Bebeğinizin yanındayken de onunla devamlı konuşun. Sevdiğinizden, güvendiğinizden, beklediğinizden, hayallerinizden, yapacaklarınızdan bahsedin bebeğinize. Duyuyorlar. Güç alıyorlar. İnanın. Siz de muhakkak eşinizden, ailenizden güç alın. Bu en önemlisi. Özellikle eşiniz. Ben yoğun bakımda kaldığımız dönemde bir çok kişi ile tanıştım. 2 3 ay orada bebeğiyle kalan ve sağlıkla taburcu olan anneler var. Bakın geç de olsa sağlıkla çıkarsınız inşallah. Bebeğinize güvenin. Sütünüzü vermeye çalışın. Sütünüz yoksa da bu sizi mutsuz etmesin. Etrafınızda baskı hissettiren kimseyi bulundurmayın. Hiç süt almadan mama ile büyüyen bebekler de var. Her şey umarım hepimiz için çok güzel olur. Sevgiler, sağlık dolu günler.
